Het imperfecte lichaam

Ma Flodder
Ma Flodder

Volgende week vrijdagmiddag 14 november vanaf 13.00 zijn er interessante en heel verschillende lezingen in de Geertekerk over het onvolmaakte lijf. Zie de link om hierbij te kunnen zijn.

https://ksgv.nl/wp-content/uploads/2025/09/KSGV-studiebijeenkomst-2025-folder-def.pdf

Dit is mijn lichaam.
Betekenisvol leven met
het onvolmaakte lijf.
Studiebijeenkomst KSGV
Vrijdag 14 november 2025, 13.00-17.00 uur Geertekerk,
Geertekerkhof 23 te Utrecht;
www.heirloom.nl/locaties/geertekerk
Informatie en aanmelding: www.ksgv.nl – ksgv@ksgv.nl
Kosten leden € 30,00 / niet-leden € 65,00 / studenten € 15,00

In mijn lezing ga ik in op de vraag wat is dat eigenlijk een onvolmaakt lijf. Is dat een lichaam dat niet aan de huidige gemanipuleerde schoonheidsideaal voldoet? Is dat een ouder lichaam? Een ziek lichaam? Een zichtbaar gehandicapt lichaam? En wat vinden mensen zelf van hun lichaam? Hoe komt de betekenis en waardering van het eigen lijf tot stand? Hebben mensen met een onvolmaakt lichaam perse een negatief lichaamsbeeld?

Nu kan ik al vertellen dat je geen volmaakt lichaam nodig hebt om te beminnen.

We hebben direct een oordeel over het uiterlijk van iemand anders.

In het NRC van 1 november 2025 staat een mooi interview met Giselinde Kuipers hoogleraar cultuursociologie aan de KU Leuven over schoonheid en ziekte. Schoonheid, borstkanker, hoogleraar – NRC

Hoe mooier je bent des te meer voordeel heb je is een wijdverbreid idee maar aantoonbaar niet waar, zegt ze. Ik heb er ook eerder over geschreven dat in onderzoeken naar de voordelen van schoonheid vaak uitersten worden onderzocht en dan komen er kleine verschillen uit. Maar er zijn ook nadelen. Een van de meest bekende is dat mooie vrouwen geen goede moeders kunnen zijn. Verder speelt klasse een rol over wat je mooi vindt.

Giselinde Kuipers kreeg borstkanker en door de behandelingen veranderde haar uiterlijk. Ze vertelt hoe naar het was dat anderen direct op haar uiterlijk reageerden met schrik. “Het was nieuw voor mij om een gestigmatiseerd uiterlijk te hebben”.

Het gezicht is het eerste dat we van elkaar zien en dat direct beoordeeld wordt.

Niet te vrouwelijk maar ook niet te onvrouwelijk daar proberen vrouwen zich tussen te bewegen. Welke plaats neemt uiterlijk in op de vraag wie je bent?

uitwaaien op Texel

Heerlijk weer een paar dagen op een Waddeneiland geweest. Texel deze keer. Jammer genoeg konden we niet lang blijven maar deze vier dagen waren toch heerlijk. Het was stil, dat merkten we al op de boot en op het strand was bijna geen ander mens.

Zelden zo’n harde wind meegemaakt. Echt mijn gezicht was gezandstraald. Maar wat een prachtige wolken en bij momenten even de zon die dat bijzonder eilanden licht liet zien.

Met de rug in de wind langs de zee en door door de duinen terug was het te doen. Die grote tevredenheid toen we weer terg kwamen bij ons huisje met het zand door de wandelschoenen heen toch tussen de tenen. Een groot glas thee en een stuk koek en dan lezen. Wat wil een mens nog meer.

We komen snel terug. Daar verheugen we ons nu al op

Promotieonderzoek naar bi culturaliteit

In haar proefschrift richt Dr. Haza Rahim zich op jong volwassenen die zich bewegen tussen twee culturen. Een werkelijkheid die voor vele mensen geldt. Ook voor Haza zelf. Zij kwam als peuter naar Nederland, samen met haar ouders die vluchtten voor het oorlogsgeweld van Saddam Hoessein.

Dat kan verrijkend zijn maar uiteraard ook problemen opleveren. Wie ben je als de waarden waarmee je thuis bent opgevoed niet overeenkomen met die van de samenleving waar je nu leeft?

In verschillende studies onderzocht zij hoe het navigeren tussen twee culturen samenhangt met mentale gezondheid bij jongvolwassenen die in Nederland opgroeiden en bij Syrische jongvolwassenen die recent als vluchteling zijn gemigreerd. In beide groepen geldt dat een sterker cultureel identiteitsconflict gepaard gaat met meer angst, depressie en posttraumatische stress.

Finding home: navigating Cultural Norms and Values: Cultural Identitity Conflict and Mental Health among Bicultural Young Adults is de titel van haar proefschrift.

Ik leerde Haza kennen als studente en na haar afstuderen kwam ze in mijn juniordocententeam waar ze samen met andere jonge docenten prachtig werk deed en in 2016 werd ze uitverkozen tot jong docent talent van de hele Universiteit Utrecht.

Het maakte mijn werk als opleidingsdirecteur Psychologie van de Universiteit Utrecht zo bijzonder om jonge mensen te zien groeien en een aantal zo te zien bloeien. Dierbare Haza het was een bijzondere dag om op jouw promotie getuige te mogen zijn hoe je zo sterk en overtuigend je verdediging voerde.

Leraar en leerling tegelijkertijd

Klooster Huissen oktober 2025

Net weer terug uit het klooster Huissen en helemaal gevoed en opgeladen. Heel diep geslapen in mijn eenvoudige eenpersoonsbedje en opgeladen door de rust en ruimte van het klooster en de tuin. Ja die kloostertuin is fantastisch om aandachtig en rustig te lopen en per dag de bomen en struiken zien veranderen. Maar bovenal ben ik gevoed doordat we als groep met 12 mensen, inclusief ons als begeleiders, samen konden leven in veiligheid en harmonie, waardoor iedereen haar/zijn maskers wat kon laten zakken. Wat doet dat een mens goed.

Thuisgekomen zocht ik mijn oude boeken op die op een of andere manier te maken hebben met het thema ik en de ander zoals De vreemdeling in onszelf van Julia Kristeva en Elisabeth Badinter De een is de ander. Allebei boeken die vertaald zijn in het Nederlands in de jaren tachtig en die ik toen verslonden heb. Ook nu nog een genot om te herlezen. De vreemdeling zit in onszelf.

De mensen die me kennen weten dat ik van paradoxen houdt en ook om die reden was de vijfdaagse ik en de ander helend omdat ik zowel begeleider als deelnemer was. Leraar en leerling dus even een stukje in mijn heelheid mogen leven en ik had het gevoel dat dat voor meerdere van ons gold.

De eerstvolgende vijfdaagse retraite ik en de ander is 29 maart-2 april 2026. Je kunt je binnenkort aanmelden op de website van de klooster.

De aarde en je lichaam bewonen in plaats van haar te bezetten

In aansluiting op mijn vorige column over het congres van de VMTI waar ik een lezing gaf over identiteit, over de in- en uitsluitingsmechanismen en over je lichaam bewonen versus je lichaam tentoonstellen kreeg ik als dank dit boek Drinkbare rivieren.

Ik ervaar het als heel bijzonder dat iemand dit boek voor mij heeft uitgekozen. Als veellezer was dit boek toch aan mijn aandacht ontsnapt maar wat een geschenk dat ik het kreeg. Alhoewel er nog een grote stapel boeken me roept, op me ligt te wachten, ben ik dit boek direct gaan lezen. Met een volkomen open blik want ik kende het niet, had geen enkele recensie gelezen en was direct verkocht.

Wat een bijzonder boek. Wat een goed voorbeeld van de kracht en de mogelijkheden van een individu. Hoewel mijn levens- en werkreis er helemaal aan de buitenkant anders uitziet, ervaar ik een grote overeenkomst tussen Li An Phoa en mijzelf. Het water in de rivieren weer drinkbaar maken oftewel het gewone weer schoon en zichtbaar maken en daarmee leven. Niet willen bezitten maar bewonen.

Nooit eerder heeft een boek als dank zo goed aangesloten bij mijn lezing, een prachtig staaltje van synchroniciteit.

VMTI congres: lezing over lichaamsbeelden en de invloed van cosmetische ingrepen op het wij-zij mechanisme

Het is een wat donkere foto maar dat was het zeker niet qua sfeer. Het is een mooie zaal in het interessante 50/50 Belmont hotel in Ede waar de VMTI haar jaarlijkse congres hield.

50/50 Belmont hotel is een interessant concept omdat het een plek is waar zowel het Leger des Heils domicilie houdt als dat er ruimtes voor congressen worden verhuurd. Arm en rijk onder een dak. Vandaar de naam 50/50 en een mooi voorbeeld van dat we als mensen meer gemeenschappelijk hebben dan dat we van elkaar verschillen. Totaal iets anders dan het identiteitsprincipe van uitsluiting. Als ik zeg dat ik slim ben en dat onderdeel laat zijn van mijn identiteit dan zeg ik tegelijkertijd dat ik niet dom ben, terwijl ik dat uiteraard op veel gebieden wel ben. Als ik mijn eigen domheid niet kan zien dan denk ik dat de andere mensen dom zijn, zo werkt het in- en uitsluitingsmechanisme.

Mijn lezing ging over het in- en uitsluitingsmechanisme van identiteit en cosmetische ingrepen in een zaal met tandartsen en andere mondverzorgers. De ander die mij ik maakt. Ik had het vuur weer te pakken en de mensen in de zaal resoneerden. Het belang van op een warme manier ontvangen te zijn als kind. Het deel van een groep willen zijn, ergens bij horen en iemand op jezelf durven zijn. Hoe het voor de ene mens makkelijker is om zich te weren tegen de druk van de cosmetische industrie. Hoe ik met mijn kaarsrechte spierwitte gebit laat zien tot welke groep ik behoor, namelijk tot degenen die zich dat kunnen veroorloven en sluit ik de armere mensen met een gehavend gebit uit. Dat zijn dan namelijk de anderen. En de andere mensen zijn altijd minder.

Ik vond het een zinnige en levendige bijeenkomst en hoop hier en daar iets in beweging te hebben gebracht om niet op ieder verzoek tot cosmetische verandering ja te zeggen maar goed voor onze monden te blijven zorgen.

ps. ik heb geen mooi recht wit gebit maar een goed schoon gebit

Oktober heel afwisselend en met meer rust en ruimte

In oktober heb ik vier evenementen waarin ik spreek over lichaams- en zelfbeelden, identiteit en de relatie ik en jij.

Hoogtepunt in september, de maand met zes evenementen, was voor mij toch wel Ruimte voor vrouwen in de Utrechtse bibliotheek samen met Christien Brinkgreve en Gloria Wekker en de geweldige host Hilke Grootelaar het meest bijzonder door de energie en synergie die er heersten. https://www.sg.uu.nl/artikelen/2025/09/hoe-pak-je-als-vrouw-je-ruimte. Deze link toont wat hoogtepunten van deze avond en de hele avond is ook nog steeds terug te kijken.

Ook de ontmoetingsdag met de Bendeleiders op 12 september was er een vol hoop en vitaliteit op meer ruimte voor oudere vrouwen. www.bendeleiders.nl.

Een lezing op 3 oktober 2025 VMTI Congres in Ede over gemanipuleerde schoonheid en het toegenomen belang van het uiterlijk. Zeg me wie ik ben.

En een lezing op 11 oktober 2025 over ziek zijn en lichaamsbeeld in Woerden. Lotgenotendag PMDD Premenstruele Dysforische Stoornis,

In de maand oktober weer een vijfdaagse over ik en ander, over onze relationele identiteit, samen met Pete Pronk op 12 tot en met 16 oktober 2025, in ons geliefde klooster Huissen. Een heilzame en speelse ontdekkingsreis waarin je er achter komt welke elementen van je identiteit je van een ander hebt en waar je vrijheid, waar je ruimte ligt. Ook genoeg ruimte om tot rust, op adem te komen in ons programma. www.kloosterhuissen.nl

19 oktober 2025 word ik weer geïnterviewd door Manda Heddema van boekhandel Baas in Driebergen, toegang is gratis, maar meld je even aan.

Maar ook voor mij wat meer rust en ruimte om te wandelen in de bossen met die prachtige herfstkleuren en lichtval en appeltaart bakken of romige pompoensoep maken. Of heerlijk in bed met een kruik of andermans warme voeten.