Tag archieven: klooster huissen

Het boek Zeg me wie ik ben komt tot leven

Geplaatst op door
Beantwoorden

fotograaf Barend Boot

Mijn boek staat in de etalage van de boekwinkel den Boer in Baarn omdat ze aanbevolen wordt door Suzanne (die ik niet ken). Was u dat al opgevallen dat in veel grote autonome boekwinkels het personeel veel leest en hun favoriete boeken extra onder de aandacht brengt van het publiek? Soms zelfs met een handgeschreven briefje erbij. Ik weet niet wat Suzanna’s overwegingen waren maar het maakt me blij. Tot nu toe was ik alleen op 28 januari bij Adrie Heinen in Den Bosch geweest, alwaar ze mooie stapels hadden liggen en de boekhandelaarste me had geinterviewd maar verder niemand het nog gelezen had.

Het wonderlijke proces van het grote niets, na het verschijnen van een nieuw boek, is voorbij. Ik vermoed dat alle schrijvers dit fenomeen kennen. Je hebt een tijd met hart en ziel aan een boek gewerkt. Er zijn verschillende scharnierpunten in dit proces. Een van die scharnierpunten is het uitkomen van je boek, vaak feestelijk, in mijn geval in het klooster in Huissen, in een volle kapel. Maar niemand heeft het dan nog gelezen op je eindredacteur na. De eerste boeken worden verkocht en er ontstaat een periode van wachten. Dat voelt spannend en met het verstrijken van de dagen word ik langzamerhand onzeker. Wat als er niets gebeurt? Wat als ik geen enkele reactie krijg van een lezer? Wat als het boek onzichtbaar blijft?

En dan ineens ziet je man jouw boek in de etalage van boekhandel den Boer in Baarn en maakt hij er een foto van. Ze komt tot leven….. dat is wat ik dacht, toen hij het me vertelde en ik voelde me blij. En ineens ging het stromen en kwamen de verzoeken van boekwinkels en anderen binnen.

8 maart 2025 11 uur boekhandel Broese in Utrecht interview en signeren

15 maart 2025 15.00 boekhandel Pettinga Wijk bij Duurstede. Ook hier ligt het boek in de etalage.

21 maart 2025 15.30 boekhandel Jacques Baas Driebergen

Kijk voor de actuele data in de agenda op mijn website

Rumi het gedicht Vragen dat ik voorlas tijdens mijn boekpresentatie Zeg me wie ik ben.

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vragen

De hele dag kan ik aan niets anders denken, elke nacht vraag ik mezelf af: waar kom ik vandaan en wat moet ik doen? Ik zou het echt niet weten. Mijn ziel komt van een andere wereld, dat weet ik zeker. Even zeker als ik voel, dat ik daar ook eindigen zal.

Ik werd dronken in de een of andere kroeg, maar als ik weer ben teruggekeerd, zal ik helemaal nuchter zijn. Ondertussen ben ik als een vogel van verre oorden, gekooid in den vreemde. De dag breekt aan dat ik uitvlieg, maar met wiens oren hoor ik mijn eigen stem? Wie spreekt met mijn mond? Wie ziet met mijn ogen? Wat is de ziel?

Het zijn vragen die blijven komen. Zelfs de schim van een antwoord zou me al verlossen uit deze kerker van dronkaards. Ik kwam hier niet uit vrije wil; zomaar weggaan lukt me niet. Degene die me hier heeft gebracht, zal me ook thuis moeten brengen.

Deze gedichten. Nooit weet ik wat ik ga zeggen. Een schema of plan heb ik niet en als ik ze niet voordraag, kan ik heel stil worden, en nauwelijks mijn mond opendoen.

Rumi, een Soefi dichter, stelt in dit gedicht de vragen waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe? Wat is de ziel? En waar zijn we thuis? Wie spreekt er als wij spreken? Hij werd geboren in 1207 in het huidige Afganistan en stierf in 1273 in het huidige Turkije.

Wezenlijke vragen die we ook nu in onze tijd stellen. Ik raak ontroerd door zijn zin degene die me hier heeft gebracht, zal me ook thuis moeten brengen. Zo diep als Rumi gaat, herken ik uit mijn puberteit en jongvolwassenheid. En deze zoektocht zou ook heel goed voor onze jonge mensen van nu kunnen gelden.

Nu troost ik me dat ik het niet weet en vertrouw erop dat degene die me hier bracht me ook weer thuis brengt.

Boekpresentatie klooster Huissen

Geplaatst op door
Beantwoorden

foto Barend Boot

Vandaag al een eerste foto, een eerste beeld, van mijn hartverwarmende boekpresentatie Zeg me wie ik ben in het klooster in Huissen. We waren met een mooie groep van 90 mensen uit alle hoeken van het land. Inhoudelijk leverden Rachel van de Pol, Claartje Kruijff en Angela Stoof een bijdrage.

De directeur, Aalt Bakker, die al stiekem in mijn nieuwe boek had gelezen, overlaadde me met mooie complimenten. De afwisseling van persoonlijke notities, gedichten, overdenkingen en analyses spraken hem zeer aan. Ik ben dankbaar dat hij ruimhartig de mooie kapel voor ons open stelde. Mijn uitgeverij Ten Have in de persoon van Rick van Rijthoven zei dat dit mijn beste boek was tot nu toe. Daar stond ik wel even van te blozen.

Ik heb het boek geschreven om een bijdrage te leveren aan verbinding en te vertellen dat we zoveel gemeen hebben met elkaar als mens. Dat ons ik kleiner is dan diegene die we zijn. Dat ons ik altijd een ik is ten opzichte van een ander. Het gedicht Vragen van de dichter Rumi waar we de middag mee begonnen, viel in goede aarde. Het pianospel en zang, ondanks de verkoudheid van de muzikant Barend Boot, ondersteunde de middag op een fijne manier.

In een volgende post met meer foto’s maar die heb ik nu nog niet, zal ik vertellen over de inhoud en de geweldige interviewbijdrage van de Rachel van de Pol. Maar voor nu, dankjewel klooster Huissen en haar team voor de bedding waarin mijn boek mocht verschijnen.

23 januari 2025 een feestelijke bijeenkomst, 3 psychologen in gesprek en muziek

Geplaatst op door
Beantwoorden

Volgende week donderdag is het zover. Mijn nieuwe boek Zeg me wie ik ben. Over de grenzen identiteit wordt 23 januari a.s. gepresenteerd in mijn geliefd klooster in Huissen.

We hebben een mooi programma gemaakt rondom de kern van mijn nieuwe boek namelijk relationele identiteit. Dat betekent dat wij ons allemaal verhouden tot anderen. Sterker gezegd: het zijn de anderen die ons gedurende het hele leven een identiteit geven. Ik werd een dochter en meisje door geboorte en ik maakte Geertje en Theo tot moeder en vader. Ik kreeg van hen mijn naam. Anderhalf jaar later werd mijn broer geboren en hij maakte mij tot een zus, ik hem tot een broer. Dit proces beslaat ons hele leven. Steeds komt er iets bij en gaat er ook wat af. Ben ik mijn naam? Ben ik een vrouw?

Wie ben ik dan als er in de levensloop iets bijkomt en afgaat? Bestaat er iets als vaste grond of zijn we slechts onderdeel van een netwerk, van een groter geheel? Zoekende wijs gaan we daarover in gesprek om vanuit zoveel mogelijke perspectieven naar onszelf te kijken.

Ik nodigde predikante en psychologe Claartje de Kruijff uit omdat zij ook geschreven heeft over ik en de ander, namelijk de relatie tussen mens en God. Daarbij nodigde ik ook Angela Stoof uit die een mooi boek heeft geschreven over ik en wij en de consequenties van de sterke nadruk op het ik ten koste van de andere levende wezens en de aarde.

Rachel van de Pol is onze gespreksleider en Barend Boot speelt muziek en zingt liederen die aansluiten bij het onderwerp identiteit.

Voel je uitgenodigd om deze middag bij te wonen. Meld je wel van te voren aan via het klooster Huissen. Bij de prijs is het boek inbegrepen dat ik na afloop met liefde wil signeren.

Hier de link om je aan te melden voor mijn boekpresentatie

Geplaatst op door
Beantwoorden

23 januari 2025 is mijn boekpresentatie in mijn geliefde klooster in Huissen. De kapel omarmt ons. U wordt verwelkomd met muziek vanaf 13.30 en het programma eindigt rond 17.00. We hebben een programma gemaakt met inspirerende en interessante gasten, gedichten en muziek. Bij de toegangsprijs is het boek inbegrepen. Ik kijk ernaar uit om u te ontmoeten.

https://www.kloosterhuissen.nl/programmas/workshops/programma.php?programmaID=1905

Zet 23 januari 2025 vast in je agenda

Geplaatst op door
Beantwoorden

We zijn volop bezig om van 23 januari 2025 een mooie inspiratiemiddag te maken in het klooster van Huissen. De prachtige kapel dient ook nu weer voor de viering van mijn boek, net als mijn eerdere boeken. Ik verheug me er nu al op.

Mijn nieuwste boek wordt gepresenteerd aan de hand van gesprekken met twee en soms met drie mensen. Er worden gedichten en liederen voorgedragen die betrekking hebben op het thema van het boek, identiteit. Wat zie je als je een mens ziet? Zie je hem of haar als een ding of als persoon? Een ding nemen we waar en een persoon ontmoeten we, leerde ik van Martin Buber en rabbijn Abraham Heschel.

Ik lees een stukje voor uit mijn nieuwe boek en ga dan in gesprek met Rachel van der Pol die ook de podcast Lieve Liesbeth heeft gemaakt, aan de hand van lezersbrieven. Al snel komt Claartje Kruijff erbij zodat we het gesprek als drietal voortzetten. Gedichten en muziek door Barend Boot die uitgekozen zijn om het onderwerp, relationele identiteit, meer te laten voelen/ervaren.

Na de pauze voegen we het element van hoop en het grote belang van wederkerigheid en resonantie toe, en komt Angela Stoof erbij. Het wordt een uitnodiging om het over wij te hebben, over wortelen en thuiskomen. Afrondend lees ik nog een stukje voor ter inspiratie en klinken we met elkaar op meer wij.

We werken op dit moment aan de teksten voor de website van het klooster Huissen. Zodra die klaar zijn, kan ik jullie de aanmeldingslink geven, maar zet de datum vast in je agenda 23 januari 2025. Uiteraard plaats ik het uitendelijk programma samen met de link ook in mijn agenda op mijn website.

Driedaagse workshop Ik en de ander

Geplaatst op door
2

Van 7 tot en met 9 april a.s. geven Pete Pronk, verhalenverteller en stemcoach, en ik een driedaagse workshop. Het thema is onze verbondenheid met anderen, ik en de ander. Jij die mij ik maakt, zo kan ik het ook zeggen.

Ons individuele lijf is geen instrument, geen ding, maar een levend organisme dat in wisselwerking staat met andere levende organismen. De belangrijkste intieme relatie die we hebben, is die met ons eigen lichaam. Een goede afstemming op je lijf maakt een intieme relatie met een ander mogelijk.

We gaan deze dagen in ons lijf zakken, maken contact, voelen wat er is. We gaan zingen. Elkaar uitnodigen om aanwezig te zijn en in verbinding. Naar elkaar luisteren en antwoord geven in open ontmoetingen. Misschien dat er iets nieuws kan ontstaan en we ons opnieuw in verbinding voelen met andere mensen, de dieren, de natuur en de wereld.

Mijn laatste boek, waarvan het portret van Dora door Picasso, mijn omslag siert, heeft als titel Wie ben ik als niemand kijkt? De titel van deze driedaagse ik en de ander zou ook kunnen luiden wie ben ik in relatie tot een ander? Wie ben ik, als jij mij ziet? Als ik jou zie?

Ga mee op reis en laat je raken, zodat er iets nieuws kan ontstaan.

Programma (kloosterhuissen.nl)

Van de zomer geven we zelfs een vijfdaagse. Ook daarvoor kun je je al inschrijven.

Tien jaar herstelverhalen in klooster Huissen

Geplaatst op door
Beantwoorden

fotograaf Barend Boot

Daar sta ik dan, met een mooie bos lente bloemen, tulpen in verschillende kleuren. Gekregen van het klooster Huissen voor mijn lezing over ontmoeten tussen therapeut en client.

In de prachtige kapel van het klooster waren therapeuten en clienten uit de GGZ bij elkaar gekomen rondom het thema ontmoeten. Deze dag is georganiseerd door Pete Pronk en Margreet Roos in samenwerking met het klooster. Hoe bijzonder is dat. Normaal komen deze groepen niet bij elkaar op een symposium, maar hebben therapeuten hun eigen bijeenkomsten, net als clienten. En nu zaten we allemaal in dezelfde ruimte en horen dezelfde verhalen. Wat hebben we elkaar te vertellen? Twee mensen met een psychiatrische geschiedenis vertelden hun verhaal met een film, die de titel heeft: van chaos tot helder. Een psychiater en een psycholoog vertelden over hun ervaringen in de GGZ. In de middag verschillende creatieve workshops. Aan het einde van de dag zongen we het lied van Adem, gemaakt door Pete Pronk.

Waarom gaan we vaak echt contact uit de weg? Ik denk vanuit angst voor confrontatie. De ontmoeting met de ander is ook altijd een ontmoeting met jezelf en dat kan confronterend zijn.

Maar onze overeenkomsten zijn veel groter dan onze verschillen. We zijn allemaal gewonde mensen, heel in gebrokenheid en als we vandaaruit een ander mens ontmoeten, zal het leven resoneren en kan ons helend vermogen haar werk doen.

We maken tijdens ons leven meerdere geboortes en meerdere sterfmomenten mee. Om een intense ervaring van overgang, van tussenruimte, van wie je dacht dat je was, naar een volkomen nieuwe situatie te kunnen gaan, hebben we een plek nodig waar we gedragen worden. Een plek, een mens, die niet oordeelt en die met mededogen en een open geest aanwezig is. Een vriend, een geliefde of een therapeute, die de hoop heeft dat het goed komt. Dat hebben we allemaal nodig als het leven duister is en onze vitaliteit verdwenen lijkt.

Er is veel in mij aangeraakt en de dag resoneert nog lang bij me na. Twee nachten achter elkaar ben ik uren wakker omdat ik steeds weer mensen hoor en zie en voel hoe in de onderstroom van allerlei bij mij in beweging is gezet. En wat is het toch geweldig als we onze maskers laten zakken en elkaar en daarmee ook ons zelf aankijken en zien.

Alle werkelijk leven is ontmoeting

Geplaatst op door
Beantwoorden

Dominicanerklooster Huissen

Alle werkelijke leven is ontmoeting, zo leerde ik van Martin Buber. In de werkelijke ontmoeting kan er iets aangeraakt worden bij jou en bij mij. Wij zijn immers relationele wezens, die als we de wereld en de ander open tegemoet treden, iets in trilling kunnen brengen.

Waarom vinden we echt contact vaak zo lastig? Misschien juist wel omdat we dan ook echt gezien worden en dat we daar bang en onzeker over kunnen zijn.

Wie durft er aanwezig te zijn voor zichzelf. Niet alleen in de relatie van mens tot mens, maar ook met de natuur, kunst of muziek. Zo’n grondhouding helpt om je verbonden te voelen.

Donderdag 7 maart organiseren we het Symposium Ontmoeten, de basis voor herstel. 10 jaar herstelverhalen in ons prachtige klooster in Huissen, voor mensen werkzaam in de GGZ en voor clienten maar eigenlijk voor iedereen. In de ochtend spreken Floortje Scheepers en Liesbeth Woertman en in de middag zijn er verschillende werkgroepen rondom lichaam en stem en ervaringsdeskundigheid om tot echt contact te komen.

Je kunt je nog aanmelden Symposium Ontmoeten, de basis voor herstel (kloosterhuissen.nl)

Het wonder van een groep

Geplaatst op door
1

Thuisgekomen na een prachtige driedaagse over ik en de ander en het lichaam samen met Pete Pronk. Deze foto is gemaakt in de Sjoel die zich bevindt op de zolder van het klooster in Huissen. Een grote ruimte waarin we met zijn achttienen drie dagen in stilte zijn geweest, teksten hebben gelezen, aanrakingsoefeningen hebben gedaan, geschreeuwd, gelachen en gestreeld.

18 onbekenden die aan het durfden om deze reis met elkaar te maken. Zeldzaam bijzonder om mee te maken hoe snel er vertrouwen ontstond. Zeldzaam bijzonder om mee te maken en onderdeel te zijn van een groter geheel en toch mij te blijven.

Plezier en gemak, angst en moed, zwijgen en spreken, mannelijk en vrouwelijk, kind en volwassene, taal en stilte, beweging en rust en dan ben ik vast nog tegenstellingen vergeten, transformeerden zich tot eenheid. We konden de paradoxen leven.

In de groep mooie momenten van inzichten en nieuwe vragen die ontstonden. De grond waarop we stonden, had haar dragende invloed waardoor wijsheid vrij kon stromen. Op eeuwen van stilte, gebed en reflectie mochten we verder bouwen.

Grote dank aan de gastvrijheid van de mensen van het klooster die dit mede mogelijk maken.

Ik ben thuisgekomen.