Lezen en schrijven en steeds nieuwe ontdekkingen doen

Ik weet niet meer hoe ik aan deze foto kom of waar die is genomen. Maar alle foto’s en andere kunstuitingen met lezende vrouwen draag ik een warm toe.

Ik hou heel veel van boeken. Altijd gedaan. Als kind toog ik iedere week naar de bibliotheek en haalde het maximale aantal boeken. Daarnaast las ik ook de boeken van mijn broertjes. Ik mocht altijd al eerder boeken van een hogere leeftijd mee naar huis nemen omdat ik de boeken van mijn eigen leeftijd al uit had.

Ik hou ook heel veel van bibliotheken en boekwinkels. Er overvalt me direct een rust en een hebberigheid zodra ik een voet over die drempels zet. Het is mijn habitat. Ik voel me daar rijk en gelukkig.

Ik lees ook altijd meerdere boeken tegelijkertijd. Wel verschillende genres. Dus bijvoorbeeld op dit moment lees ik Het rode boek van Jung, Jolande Withuis, vrouw en vrijheid, Wat het lichaam weet van Hendrik Jan Houthoff en Simone de Beauvoir misverstand in moskou. Afhankelijk van mijn stemming en energie pak ik het boek op wat op dat moment het beste past.

Ook ligt er altijd een stapel verse stapel boeken op me te wachten. Mijn kleindochter heeft me al een paar keer gewaarschuwd dat ik geen nieuwe boeken moet kopen als ik er nog zoveel ongelezen heb liggen. Maar het lukt me niet. Zaterdag toch weer twee aangeschaft.

Echt ik woon minder in mijn hoofd dan vroeger maar het lezen is nog steeds zeer aantrekkelijk. Nu ik ook de roep van het schrijven niet meer kan weerstaan, is er een soort rumoer ontstaan tussen die twee, lezen, schrijven, schrijven, lezen, lezen, schrijven.

De wondere wereld van de woorden…….. ik vind het een groot genoegen en verbaas me iedere keer over het zichtbaar worden van een nieuw deel, een nieuwe laag van de wereld.