Beter laat dan nooit

Ik kan de bloemen die ik kreeg als dank voor mijn bijdrage in de Boekenweek nog niet wegdoen. Ook het sterven van de bloemen hoort erbij. Deze tulp is toch prachtig.

Veel gelezen dit weekend. Een beetje noodgedwongen omdat het zoveel regende maar dat geeft niet, want lezen is nog steeds een van mijn lievelingsactiviteiten. Ik las Jung en Beter laat dan nooit over hoe je een laatbloeier wordt van Annemiek van Kessel.

Het leuke van dit boek is dat het over laatbloeiers gaat op allerlei gebied zoals persoonlijke ontwikkeling, onderwijs, werk, sport, kunst, wetenschap en seksualiteit. Dit boek sluit mooi aan op Wie ben ik als Niemand kijkt waarin ik een pleidooi hou om te blijven bloeien en iets nieuws te gaan doen, ook in de ouderdom.

Het verhaal van de haas en de schildpad vormt het kader voor het boek van Ven Kessel. Waarom haasten als we zo oud worden? Goede vraag. Ook haar vergelijking met slowcooking sprak me aan. Lekker de tijd nemen zodat de smaken op elkaar in kunnen werken.

Van Kessel interviewt verschillende laatbloeiers waaronder mijn oud collega Marie Jose Enders- Slegers die op 68 jarige leeftijd tot hoogleraar werd benoemd op het onderwerp de mens-dier relaties. Daar had zij als eerste in Nederland onderzoek naar gedaan en was ze haar tijd mee vooruit. Ook Alex Roeka singer/songwriter vertelt zijn verhaal. Zomaar twee interessante, stimulerende mensen die zichzelf trouw bleven en op latere leeftijd tot bloei komen. Prachtig!

Ook herlas ik Carl Gustav Jung over herinneringen, dromen en gedachten die ook goed in het rijtje laatbloeier of beter gezegd steeds opnieuw bloeiende mens, past. Wat een rijk leven heeft hij gehad en wat kan ik veel van hem leren. Vooral aan het trouw zijn aan je ervaringen en durven te veranderen. Steeds opnieuw jezelf durven bijstellen, uitvinden. Vooral ook het kwaad niet buiten de deur houden maar daarover een andere keer meer.

Dromen en boekenbomen

We zijn weer op Texel. Tijd om te rusten en te reflecteren met oud en nieuw. We slapen hier lang en vol dromen. Wonderlijke dromen, echt anders dan anders. Ik werd onder andere gearresteerd door de Chinese overheid. Een tanige, kleine Chinese man hield me aan. Het was in een drukke straat en ik maakte een hoop misbaar zodat andere mensen zagen wat er gebeurde. Kijk naar me, zei ik, ik word zomaar meegenomen, gearresteerd. Sommige mensen pakten hun telefoon en maakten foto’s. Dat stelde me een beetje gerust. Het was in ieder geval gezien.

Even later alleen met de man kreeg ik een bord eten. Eten dat me onbekend was maar ik dacht dat er in ieder geval vlees bij zat. Ik nam voorzichtig een hap. Na een poosje, de man had nog geen woord gezegd, had hij ook een vork in zijn hand, keek me aan en prikte een stukje vlees aan zijn vork.

Heb je honger, vroeg ik. Hij antwoordde niet maar keek me alleen aan. Het is goed hoor, zei ik en zwijgend aten we verder. Toen kwam er aan de andere kant een wat dikkere, Chinese man en ook hij prikte een vorkje mee. Ik vond het wel wat veel, maar ach hij had vast ook honger. Dus ik liet ook hem mee eten.

Wonderlijke droom, ik had niet eerder zoiets gedroomd. Kan er ook geen betekenis aan hechten.

Daarna droomde ik twee nachten achter elkaar dat mijn rechter arm zwart geblakerd was. Verbrand. Het deed geen zeer. Ik keek er met verbazing naar.

Wat willen die dromen me vertellen? Wat zie ik over het hoofd en wil wel gezien worden? Ik ben niet zo van de wensen, zelfs niet met oud en nieuw maar mijn dromen zou ik wel willen leren verstaan. En dromen doe ik ook door te lezen. Het afgelopen jaar 91 boeken waarvan een flink aantal me verrijkt hebben. Ja voor mij is lezen zeker een manier om bij delen van mij te komen die zich niet zomaar laten zien maar liggen te wachten om gelezen te worden.

Gelukkig nieuwjaar met veel nieuwe inzichten over jezelf op welke manier dan ook.

Lezende kinderen zelfs een hit op tik tok

Zoals de meesten van jullie wel weten ben ik een lezer, altijd al geweest. Als jong kind ging ik iedere week naar de openbare bibliotheek samen met mijn twee broertjes. We lazen alles wat los en vast zat. Dat ging toen nog strikt op leeftijd. Ik heb alle meisjes- en alle jongensboeken die er toen waren gelezen. Mijn wereld werd door het lezen groter want televisie hadden we nog niet, geen auto en we gingen ook niet op vakantie. Mijn leefwereld bestond uit een paar straten.

Dat is voor de kinderen van nu totaal anders. Die gaan naar het buitenland op vakantie en hebben ook al vele plekken in Nederland gezien. Hun leefwereld is direct al zoveel groter ook door de televisie en het internet uiteraard. Lezen wat is dat? Dat is toch een activiteit uit de pre historie.

En nu zag ik tot mijn vreugde op het Journaal dat een jonge jongen die graag leest zijn ervaringen op Tik Tok zet. Hij vertelt welk boek hij leest en wat hij ervan vindt. Nu schijnen er door zijn actie steeds meer jongeren aan het lezen zijn geslagen. Een mevrouw van een uitgeverij bevestigde deze toename.

Ook mijn kleinkinderen lezen. Ze vormen samen met hun vader een boekenclub en lezen iedere avond met elkaar. Ook als ze bij mij zijn, zorg ik altijd dat er verse boeken liggen. Zij zien mij ook vaak lezen en het doet me goed dat naast het gamen, boeken voor hen boeiend en interessant zijn.

Ik word daar gelukkig van dat er weer meer jongeren zijn gaan lezen. Zeker voor die jongeren die in een kleinere wereld leven. Het is zo’n rijkdom om steeds weer nieuwe verhalen te mogen lezen en dat je nieuwe mogelijkheden om te leven leert kennen. Het is troostend, leerzaam en een bron van onmetelijke kennis. Wat geweldig dat er nog steeds bibliotheken bestaan en wat geweldig dat er jongeren zijn die hartstochtelijk lezen en daarover schrijven op sociale media.