Naakte politici, onzekere leiders?

Poetin: stoer of onzeker?

Poetin: stoer of onzeker?

Mannen die zich vergelijken met extreem gespierde mannentorso’s in tijdschriften, zijn ontevredener met hun eigen lichaam. Hoe zit dat met politici die hun torso showen? De Volkskrant concludeerde dat mannelijke politici met een bloot bovenlijf een nieuwe trend weergeven. Poetin en Obama zien we vaak in stoere poses verschijnen. Met hun blote lijf benadrukken ze hun mannelijkheid, hun leiderschap. In tegenstelling wat de Volkskrant beweert, is deze ontwikkeling niet nieuw. Sterker nog: het framen van sterke, mannelijke politici is ouder dan de weg van Rome. De Romeinse keizers lieten zich wat graag afbeelden als heldhaftige krijgers, zelfs al zaten ze zelf veilig in de stad en lieten ze het knokken over aan hun soldaten.

Napoleon als jonge god

Napoleon als jonge god

Of wat te denken van Napoleon? Hij portretteerde zich als een man die blaakte van potentie en gezondheid. In werkelijkheid leed de kleine generaal aan: schurft, moeraskoorts, aambeien, longtuberculose, epilepsie en kanker. Die laatste ziekte werd hem waarschijnlijk fataal. En dan hebben we het nog maar niet over zijn psyche. Ook de 20ste-eeuw kent talloze voorbeelden van stoer ogende politici. Vooral nationalistische politici lijken zich graag onmenselijk sportief voor te willen doen. De Italiaanse fascist Mussolini ging graag sleetje rijden en skiën. Uiteraard zonder shirt, want die had Benito ondanks de winterkou niet nodig.

saddam hussein met stoere pet

saddam hussein met stoere pet

En kennen we Saddam Hussein nog? Deze mannetjesputter hield ook wel van uiterlijk vertoon. In 2002 zwom hij de grote rivier Tigris over en liet de Amerikanen trots weten dat zijn dubbelganger dat hem niet nadeed. Kortom: mannelijke politici zonder shirtje zijn van alle tijden. Alleen: welke boodschap willen zij hun landgenoten meegeven? Koppelen ze fysieke kracht aan leiderschapskwaliteiten? Of zijn de leiders die te pas en te onpas hun bovenlijf showen in wezen onzekere jongetjes? Zegt u het maar!

Door: Andreas Bouman.