Gisteravond viel ik in het programma Nadia dat over mannelijkheid ging. Ik heb ademloos zitten kijken. Ik zag drie jongens op een podium die rustig en aardig uitlegden waarom ze Andrew Tate volgden en heus niet alles voor zoete koek slikten van wat hij zei. Nee vrouwen zijn niet het bezit van mannen, Het ging over sporten en goed voor jezelf zorgen als man, volgens hen. Maar waarom dan toch Tate volgen als hij zulke lelijke dingen over vrouwen zegt? Omdat hij zo duidelijk is, zeiden de jongens. Maar heus hun vrouw mocht werken.

In de ban van een macho-influencer gemist? Start met kijken op NPO Start

Ik doe hier even de link bij dan kun je zelf kijken als je het nog niet hebt gezien. Het is zo duidelijk dat al deze jongens op zoek zijn naar wat mannelijkheid betekent in onze tijd en dat begrijp ik heel goed. Ik zie deze jongens die een macho influencer volgen als de tegenhanger van de meisjes die vrouwen volgen rondom make-up, uiterlijk en cosmetische chirurgie. Om het simpel te zeggen Ken en Barbie als rolmodellen van mannelijkheid en vrouwelijkheid. We blijken ook een Nederlandse Andrew Tate te hebben. Ik heb alleen zijn voornaam onthouden Rienk, en uiterlijk was hij een kloon van Tate, maar dan rustiger.

Ik vond Nadia heel professioneel en de mensen die aan het woord kwamen, waren behoorlijk divers. Er werd niet gescholden, neerbuigend noch sarcastisch gedaan en dat alleen al is een verademing.

Maar dat een grote groep jonge mannen en vrouwen dolende is, is duidelijk. In onze vloeibare samenleving is weinig houvast te vinden voor jonge mensen, terwijl voor het opbouwen van je identiteit begrenzing noodzakelijk is. Het onbegrensde maakt vaak bang en daarom zijn wij nabootsers om op die manier enige grond onder onze voeten te krijgen.

Laten we onze jongeren helpen om gelaagde mensen te durven worden, zodat zij de chaos en onzekerheden van het leven beter aan durven.