Wat is er met onze meisjes aan de hand? De Volkskrant kopte als eerste begin januari 2024 dat het aantal meisjes en jonge vrouwen tot 30 jaar, die zichzelf verwonden, met 50 procent was toegenomen. In concrete cijfers gaat het nu om 6000 jonge vrouwen die zichzelf snijden, branden of op een andere manier verwonden en blijkbaar zo ernstig, dat zij in het ziekenhuis belanden.
In de psychiatrie komt dit veel voor en zien we dat als er op een groep aan zelfverwonding wordt gedaan door een meisje, anderen dit overnemen. Sociale besmetting wordt dit genoemd. Over de mentale gezondheid meisjes en jonge vrouwen, bestaan al langer zorgen. Bijna de helft (47 procent) van de meisjes op de middelbare school piekert veel, is snel angstig en voelt zich vaak ongelukkig, bleek deze zomer uit onderzoek van de Universiteit Utrecht en het Trimbos-instituut. Bij jongens gold dat voor 14 procent.
In de Trouw van 8 januari 2024 wordt gewezen op sociale media gebruik en de coronacrisis maar dat zijn geen redenen maar eventueel uitlokkende factoren. Maar wat zijn de redenen van dit gedrag? De kwetsbaarheid van de puberteit wordt genoemd en de overgang naar de middelbare school maar dat is van alle tijden dus dat lijkt me onwaarschijnlijk. “Terwijl de wereld steeds chaotischer wordt, worstelen meisjes met de onzekerheid van de puberteit. Dan zijn er ook nog de chatgroepen, Instagram en TikTok, die schoonheidsidealen voorspiegelen”aldus de geinterviewde Robert Vermeiren, hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie LUMC.
Zelf denk ik meer aan de enorme keuze vrijheid op gebieden van het leven en de daaruit voortvloeiende onzekerheid en in het bijzonder het veranderende lichaam om vrouw zijn, in te vullen. De hoofdvraag van de adolescentie is: Wie ben ik? Los van mijn ouders en in vergelijking met anderen en op wie richten zich mijn ontluikende seksuele gevoelens. Deze vraag in een snel veranderend lichaam met al die razende nieuwe gevoelens door je lijf, is bijzonder lastig. Vooral omdat dat veranderende lichaam met die nieuwe vormen al betekenis krijgen door de blikken van jongens en mannen, voordat dat dat nieuwe lichaam van jou is. En ls de anderen waarmee je je gaat vergelijken gemanipuleerde beelden zijn, dan kun je alleen maar ongelukkig over te zelf worden.
En waren piekeren onze meisjes over en waar zijn ze angstig voor?
Een tweede belangrijk aspect lijkt mij de grote prestatiedruk, het niet mogen oefenen met fouten maken, maar zogenaamd alles perfect moeten doen, schadelijk voor onze jongeren, maar waarom zou dat schadelijker voor meisjes zijn dan voor jongens? Daar kom ik dan weer niet uit.
Kortom goed onderzoek zou zeker kunnen helpen om de vraag te beantwoorden wat er met onze meisjes aan de hand is. In de tussentijd daag ik volwassenen uit om beter te luisteren naar onze tieners en adolescenten. Help hen, sta hen bij, wees nieuwsgierig naar hun gevoelens en gedachten. Durf hen te begrenzen in hun sociale media gebruik. Want als er andere mensen zijn om je angsten en zorgen mee te delen, kan het leven dragelijker worden.