Vandaag viel de Margriet in mijn brievenbus. Ja daar kijken jullie misschien van op. Leest Liesbeth de Margriet? Mijn moeder las de Margriet en ik moet zeggen dat ik altijd een zwak heb gehouden voor dat vrouwenblad. Dus toen ik gevraagd werd voor een interview over haar, vooral over het verven van haar, zei ik ja.

Het kan veel innerlijke rust geven als we het ideaalbeeld van jong en strak loslaten en meer onszelf durven zijn. Of je nou kort of lang haar hebt, zwart, blond of bruin, grijs, krullend of steil, het kan allemaal een bepaalde charme hebben. Het is waanzin om te denken dat er maar een vorm van schoonheid kan zijn en dan ook nog voor de gehele levensloop.

Kijk nog eens beter naar buiten naar de bomen die nu in deze novembertijd zo prachtig verkleuren. Ik zie allerlei tinten groen, geel, rood en bruin en kan niet kiezen welke kleur ik het mooist vind. En in het voorjaar weer allerlei tinten groen. Is het een mooier dan het ander?

Je bent mooi zoals je bent en genieten van wat je hebt, is een kunst op zich. Veranderingen in lichaamsvormen en kleuren huid en haar zijn in de loop van het leven onvermijdelijk en het is slim deze veranderingen te accepteren maar dat betekent niet dat ik alles maar laat hangen. Ik vind het zelf heerlijk om naar kapper te gaan. Dat heb ik altijd fijn gevonden. Heerlijk als mijn haar wordt gewassen en weer mooi in model geknipt en dan het fohnen. Kunstenaars zijn het die van mijn steile haar een prachtige volle krullenbos kunnen maken. Mijn geliefde kapster Kathy uit Utrecht en mijn huidige kapster Kim uit Wijk dragen wel degelijk bij aan het me mooi voelen. Dus wel accepteren dat mijn haar dunner wordt en grijzer maar dat dan ook weer goed verzorgen.

Ik ben blij dat er een kentering te zien is dat ook grijs haar mooi kan zijn bij vrouwen. Wonderlijk toch dat grijs haar bij mannen aantrekkelijk gevonden wordt en bij vrouwen niet?