Een goede vriend is voorganger in de Keizersgrachtkerk in Amsterdam. Met een groep mensen worden de diensten voorbereid. Een mooi zooitje ongeregeld, die heel intens aan de slag gaan met verschillende thema’s. Vanaf zondag 30 oktober staan drie diensten in het teken van ‘De stem’.

De stem van het niet-weten. Jouw eigen stemmen waarvan er een paar bekend zijn en andere stemmen zich nauwelijks laten horen. De laatste zondag gaat over de stem van de ander. Hij stuurde mij wat flarden van teksten die gebruikt worden voor deze bijeenkomsten.

Een ervan is van Huub Oosterhuis en heet ‘Delf mijn gezicht op’.

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi
Wie mij ontmaskerd zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
Ogen die tasten in de blinde,
Harten aan angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, delf mijn gezicht op,
Maak mij mooi, maak mij mooi.

 

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
En zal zichzelf opnieuw verstaan
En leven bloot en onomwonden,
Aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, delf mijn gezicht op,
Maak mij mooi, maak mij mooi.

Ik kende het lied niet. Het verwoord prachtig de schoonheid van het naakte gezicht.

Het diepe verlangen om gezien te worden.

Door: Liesbeth Woertman.