Een paar maanden geleden werd ik door Annemieke Schrijver geïnterviewd voor een radio programma over mijn nieuwe boek Je bent al mooi. De schoonheid van imperfectie. We hadden een minuut of veertien. Annemieke vond het te kort en wilde graag verder praten. Dat werd een televisie opname voor het programma de verwondering. In het NCRV programma ontvangt zij gasten uit verschillende religieuze tradities met uiteenlopende maatschappelijke achtergronden. Zij neemt haar gasten mee de stilte van de zondag in om met hen, weg van de waan van de dag, toevlucht te zoeken bij inspirerende woorden.

Barend was zo lief om me die woensdag met de auto te brengen. Ik moest namelijk naar een boshut bij Hilversum en zoals u weet stoppen er geen bussen bij bomen. We werden bij de parkeerplaats al opgevangen door een vriendelijke dame. Met zijn drieën liepen we het bos in en kwamen uit bij een houten boshut. Daar ontmoetten we de camera en lichtman, de mevrouw van de visagie en een vrouw die een verrukkelijke lunch maakte. Het was duidelijk dat ik in een team kwam. Mensen die goed op elkaar waren ingespeeld, een warme groep mensen.

Het interviewde duurde een uur maar na enkele minuten was ik iedereen al vergeten. Ik keek in de ogen van Annemiek, mooie, open ogen en een mond die oprechte belangstellende vragen stelde. Het werd een gesprek, een open ontmoeting.

Van dat uur worden 25 minuten televisie gemaakt die worden uitgezonden op 13 oktober 2019 om 8.25 op NPO 2. In dezelfde week wordt het programma nog eens uitgezonden. Ik dacht op die donderdag.

https://pers.kro-ncrv.nl/programmas/deverwondering/de-verwondering-liesbeth-woertman