Stem kwijt

zonnige dag

Voor het eerst van mijn leven twee dagen mijn stem kwijt. Ik ben verkouden en dat gaat samen met veel snotteren en hoesten. Ik was naar het ziekenhuis geweest voor onderzoeken en thuisgekomen even op de bank gaan liggen. Toen ik na een uurtje weer opstond, was mijn stem verdwenen. Ik voelde haar als het ware versneld aflopen, breken.

Twee dagen nauwelijks kunnen spreken en dat is wonderlijk voor een prater. Het was duidelijk dat mijn lichaam had besloten dat ik mijn kop moest houden. Stil zijn, zwijgen. En in die stilte brak de zon door.

In deze periode van rouw en ziekte doen de eerste zonnestralen erg goed.

Het licht, het heldere licht, wat heb ik dat nodig. Vorige week heeft een vriendin een dode boom uit mijn tuin gehaald. Wat een werk was dat. Vuistdikke wortels kwamen er tevoorschijn. Uren zagen en graven om de boom uit de tuin te krijgen. De dag erna heeft een vriend de grond omgespit en de compost aarde vermengd, zodat er een mooie vruchtbare en rulle aarde laag ontstond.

En deze week mocht ik zaaien. Bietjes, prei, peterselie en selderij, knoflook en koriander heb ik als eerste gezaaid. Waar zou ik zijn zonder vrienden? Waar zou ik zijn zonder contact? Waar zou ik zijn zonder de belofte van een nieuw begin?

Verlies schept ruimte.

Door: Liesbeth Woertman

5 gedachten over “Stem kwijt

  1. Wauw, wat prachtig omschreven. Zo is het. Wees dat vogeltje maar die de vrijheid vindt in t zonnetje. Je kunt welliswaar met zo’n ik-heb-geen-stem geluid niet zo mooi fluiten maar genieten is er niet minder om :). Het nieuwe begin lekker tastbaar laten worden. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

1 × 5 =