Mijn lichaam heeft een grote reis gemaakt en kwam in onbekend gebied, zonder kaart of gps. Ik heb het niet meegemaakt, omdat ik onder narcose was. Urenlang. De eerste nacht na de operatie zag in mijn buik van binnenuit die fel verlicht was. Er werd een baby in stukken gesneden. Mijn gevoel was vredig. Het was een verlichte sterrenhemel met zwarte onbekende brokstukken. Het gevoel was groots.
Nachtmerries
De nachten na de operatie allemaal nachtmerries, die dezelfde inhoud hadden. Grote dreiging van geweld. Mannen die elkaar vreselijk sloegen en een dreiging in de straten waar je tegenaan kon leunen. Als klap op de vuurpijl kwam er een volkomen dolle man uit een auto met een bijl in zijn hand. Hij brulde. De agressie zwol aan. Ik was buiten, mijn huis lag aan de andere kant. Hoe kon ik veilig thuis geraken?
Engelen van zusters
Overdag en tussen de nachtmerries door waren er engelen van zusters in het ziekenhuis. Uitnodigend, liefdevol, warm en behulpzaam. Zij vonden het ontzettend goed gaan. De operatie was prima verlopen en duurde van 8 uur tot half twee. Daarna twee uren beademing. Om 18.00 werd ik naar mijn kamer gereden .Ik voelde geen opluchting. Mijn geliefden die kwamen, keek ik in verbijstering aan.
Een grote reis
Ik had een grote reis gemaakt en had een onpeilbare diepte ervaren. Na vijf dagen mocht ik naar huis.Het lichaam haalde zelf adem, plaste en poepte en moet nu zelf verder herstellen. In stomme verbazing zit ik thuis onder een dekentje. Er wordt goed voor me gezorgd door broeder Ad en geliefde Barend. De tocht was onmenselijk zwaar. Ik ben nog steeds in onbekend gebied maar ervaar ook stukjes thuis.
Grote dank voor jullie liefde.
Door: Liesbeth Woertman.
Lieve Liesbeth, ik hoop dat hiermee het ergste achter de rug is.
Fysiek en psychisch herstellen zal wel tijd kosten.
Dat denk ik ook Frank. Dank voor je mede leven
Kus voor je. Heel voorzichtig.
Lieverd wat een griezelig avontuur. Goed dat je lieve mensen bij je hebt. Het komt allemaal goed maar het heeft tijd nodig. Die heb je. Schrijf je dromen uitgebreid op als je kan. Misschien is het leuk om” Het spel van onze dromen” te lezen van Ann Faraday. Helpt heel goed om je eigen droom taal te verstaan. Maar heel Amerikaans geschreven, maar desondanks heel helpvol!
Zal ik maar heel lief aan je denken? Zo lief als ik kan. Kussen en geduld, zo’n lange operatie vergt veel opknaptijd. Heel veel. Love you chawwa
Dankjewel lieve, wijze vriendin.
Ann faraday staat in de kast. Ik denk dat we dertig jaar geleden ook al onze dromen samen bespraken. Denk in het bijzonder aan die Summerschool in Groningen waar we bij een vriendin van jou mochten overnachten. Ik droomde dat ik met enig afzetten zomaar over de Martinitoren kon springen. Je bent me zeer dierbaar
Veel sterkte, Liesbeth!