Vriend Pete en ik togen gistermiddag met de auto naar Lochem. Dat is een onvoorstelbare luxe want als ik met het openbaar vervoer had gemoeten dan was ik wel even onderweg. Pete was zo lief om voor chauffeur te spelen. Ik ontving hem thuis met een lunch en daarna gingen we op weg. Altijd heerlijk om samen met hem te zijn. We hadden elkaar twee weken niet gezien dus buitelden de verhalen over elkaar. Niet slim om zo enthousiast met elkaar te praten want we misten net een afslag waardoor we 15 kilometers moesten omrijden.

Maar goed we kwamen rond vijf uur aan in Lochem. Eerst een eettentje uitgekozen waar we even op adem konden komen en een eenvoudige maaltijd gegeten met veel water en thee en een glas wijn want ja ik moest nog optreden.

Tegen 19.30 slenterden we naar de boekwinkel en zoals u op de foto kunt zien, een echte boekhandel, bom- maar dan ook werkelijk bomvol boeken. Veel originele titels van kwaliteits literatuur stonden op de tafels en in de kasten. Heerlijk. Eke Mannink die me interviewde die avond, zei bij onze ontmoeting, he daar is Liesbeth. Ze had sterk geval dat ze me goed kende omdat ze mijn drie laatste boeken net achter elkaar had gelezen. De mensen stroomden binnen en we konden nog voor 20.00 beginnen omdat iedereen er was. De jongste was 16 en de oudste ergens in de 80.

Er ontstond al snel een goede sfeer en prettige energie. We spraken over inspiratie, voorbeelden, generaties, jeugd, cosmetische industrie, schoonheid, mannelijkheid en vrouwelijkheid en dan vergeet ik vast nog wat onderwerpen. De invalshoek van de avond was Als ik in de spiegel kijk, wie kijken er dan met me mee? Deze vraag was al van te voren in de boekwinkel gaan leven en een aantal klanten hadden deze vraag ook echt beantwoord. Met name het antwoord van een 16 jarige jongen vond ik sterk en ontroerend. Hij was zich duidelijk bewust van verwachtingen van anderen.

Het was een mooie, inspirerende avond die we afsloten met een overnachting in een B&B, betaalt door vrienden van Lovink, waarvoor grote dank.