Schoonheidscultus als godsdienst

Strand

Bregje Hofman schreef voor de Correspondent een goed artikel over ‘beach bodies’. Deze tijd van het jaar staan de vrouwenbladen en Men’s Health weer vol met allerlei tips over hoe we in korte tijd ons lichaam weer toonbaar kunnen maken voor het strand. Zij houdt zich bezig met de vraag waarom dit soort gemanipuleerde beelden, waarvan we weten dat ze nep zijn, toch een grote aantrekkingskracht hebben op veel vrouwen. Zij maakt een interessante vergelijking met iconen als afbeelding van het goddelijke. 

Op zich is een afbeelding van een model of een icoon een levenloos ding. Toch roept een beeld allerlei emoties op. We verwarren het echte en onechte heel makkelijk. Dat komt omdat we dezelfde mechanismen van reageren in onze hersenen gebruiken. De afbeeldingen die de sterkste reacties weten op te roepen zijn heiligenbeelden, zegt Hofstede.

“Om werkzaam te worden moet zo’n afbeelding altijd een bepaald wijdingsritueel ondergaan. Het wordt gewassen, aangekleed of er is een andere laatste handeling die het tot leven wekt, meestal het aanbrengen van de ogen. Het boeddhisme bijvoorbeeld kent de ceremonie van het openen van de ogen. Voor de wijding is het Boeddhabeeld gewoon een door de mens gemaakt ding; erna heeft het een sterke, zelfs heilige aanwezigheid. Voor orthodoxe Christenen wordt een afbeelding pas een icoon nadat hij is gezegend en gezalfd met myron, speciaal geparfumeerde olie”.

 

Dus, redeneert Hofstede, is het fotoshoppen een essentiële stap voor moderne iconen. De schoonheidscultus als nieuwe godsdienst. Toch werken die beelden niet voor iedereen op dezelfde manier. Je moet er wel eerst in geloven. We hebben dus vooral meer gevarieerde beelden nodig. Hou Bregje Hofstede in de gaten. Zij is een interessante denker en auteur.

Door; Liesbeth Woertman.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 × drie =