Mijn prachtige kleindochter controleert mijn uiterlijke versierselen ieder keer als ze me ziet. Oma heb je nagellak? Ze pakt mijn hand en schudt misprijzend haar hoofd als ze een nagel vindt met een stukje eraf. ‘Kapot’, concludeert ze en daar is ze niet tevreden mee. Maar zondag had ik mijn nagels net gedaan voordat ze kwam en dat werd opgemerkt. Goedkeurend knikte ze me toe.

Oma moet oorbellen kopen

Met haar heerlijke warme handjes gaat ze door mijn haar. ‘Waar is je strik?’ Ze zit achter me en probeert een staartje te maken. Dan voel ik haar verstijven en ze zegt ‘oma je hebt geen oorbellen, je moet oorbellen kopen!’ Gelukkig droeg ik wel een ketting. Ze liet de kralen glimlachend door haar handen gaan. Wat ben je toch een meisjes meisje zei ik. ‘Nee hoor’ zei ze terwijl ze op de bank ging springen, ‘ik ben een jongen.’