Laatbloeiers theaterfestival voor zestigplussers

Vanmorgen had ik een zoom bijeenkomst met Alet Klarenbeek en Anita Witzier. We hebben eerder met elkaar gewerkt, een jaar geleden, in het prachtige Doornburg in Maarssen. Anita interviewde me toen over Wie ben ik als niemand kijkt. Maar nu ontstaat er langzaam een nieuwe vraag in mij en dat komt door de uitnodiging om deel te nemen aan Laatbloeiers. Zoals ik in dit boek betoog kunnen we als mens bloeien tot op hoge leeftijd omdat er sprake is van verval en bloei tijdens onze hele leven. Ons leven is meer een spiraal dan een rechte lijn.

Vandaag spraken we over het theaterfestival Laatbloeiers dat bijna helemaal rond is met talkshows en een cultureel programma.Dit festival gaat over generaties. Op wiens schouders sta je? Wat heb je meegemaakt in je gezin van herkomst? Welke verhalen werden verteld? Kortom wat is jouw verhaal in het licht van de generaties voor en na je? Het eerste dat ik zie als ik naar mijn voorouders kijk is de extreme armoede en dat doet zeer.

Ondanks de pijn die de levens van mijn voorouders oplevert (en die pijn zit er toch of ik daar nu wel of niet aandacht aan wil geven) is het waardevol om de verhalen van je voorouders toe te laten in je eigen leven. Dat levert diepte en verbinding op in je leven en een sterker wij gevoel. Iedere generatie heeft verhalen over wat een vrouw en wat een man is of beter gezegd zou moeten zijn. Ieder mens heeft dingen overgenomen van haar (groot) ouders. Ieder mens begint veel eerder dan bij haar geboorte.

Het is niet zo eenvoudig om al die beelden en verhalen te ontwarren en te ontdekken waar jij staat. Welk stuk in jou mag niet leven? Welk verhaal wordt niet gehoord? Het is een hele ontdekkingstocht en zeker zestigers houden zich met deze vragen bezig. Mijn moeder zei eindeloos tegen ons dat we geen kuddedier moesten zijn maar voorop moesten lopen. Dat vond ik als kind afschuwelijk en nu denk ik verdomd het is een waardevolle les maar wel een lastige. Wie ben ik als al die generaties voor mij naar mij kijken? En ineens leef ik weer een andere vraag.

Ik kijk uit naar dit festival. Het is een rijk programma rondom oud zeer, familie en moedige stappen zetten. Ik ga er vast weer veel leren.

Dinsdag 31 oktober 2023 10.00-18.00 Laatbloeiersfestival tivoli.vredenburg.nl

Leven in generaties

31 oktober 2023 wordt het eerste festival georganiseerd van Laatbloeiers. Deze editie gaat over het thema generaties. Wie je bent heb je maar voor een deel in de hand. Dat andere deel is de geschiedenis van de generaties voor jou en jij geeft dat stokje weer door aan de generaties na jou. Het bewust worden dat je deel bent van een groter geheel, de verticale lijn is belangrijk en behulpzaam om jezelf beter te begrijpen.

Het culturele programma bevat talkshows, theater, muziek en workshops en familieopstellingen. De talkshows vinden plaats onder leiding van Hadassah de Boer en Anita Witzier met o.a. Hedy d’ancona Bram Bakker, Els van Steijn en Liesbeth Woertman.

Ik maakte in Wie ben ik als niemand kijkt een hoofdstuk over de verschillende levensfasen van vrouwen. Ik schrijf op pagina 130:

“Willen we mensen ongeacht, leeftijd, kleur of ras gelijk behandelen, dan hebben we het ook over solidariteit tussen de generaties en zorg voor elkaar. Generaties hebben hun eigen verhalen. Ik doe een poging om te kijken wat de betekenis is van een oudere vrouw binnen de zes generaties die met elkaar in een wereld leven”.

Contact tussen de generaties is belangrijk. Ik hoop dat er ook jongere mensen deel gaan nemen aan het festival, zodat ook zij meer verbondenheid kunnen ervaren.