Deze foto is gemaakt, vermoed ik, in het Wilhelminapark in Utrecht rond 1956. Wie heeft deze foto gemaakt? We wandelden iedere zondag en hadden zelf geen camera. In de kinderwagen ligt mijn broertje Theo en ik schat dat ik twee jaar ben. Mijn vader kijkt lief naar mijn moeder en ook ik zie er rustig en tevreden uit. Zo op het oog een fijn gezinnetje en misschien was dat op dat moment ook zo. Mijn moeder was en is dol op kleine kinderen. Het verzorgen deed ze met groot gemak en ondanks het weinige geld zagen we er piekfijn uit.

Slechts enkele jaren later toen mijn moeder zwanger was van haar vierde kind raakte ze overspannen, zoals ze het zelf noemt. Ik heb geen idee waarom maar alles kantelde. Net als vele mensen van mijn generatie heb ik maar weinig foto’s van mijzelf als kind en deze is me dierbaar omdat er een goed begin van uitstraalt. Op alle latere foto’s in mijn kindertijd zie ik er serieus en verlaten uit. Ouwelijk net als mijn vader en moeder en net als mijn grootouders die op hun veertigste er ook al heel oud uitzagen.

Maar uiteraard begon mijn leven al veel eerder want wanneer begin je eigenlijk als mens? Bij de eerste vrouw? Bij de conceptie? Of tijdens de negen maanden in de baarmoeder waar je allerlei ervaringen opdoet? Peter Sloterdijk noemt de ervaringen in de baarmoeder onze eerste jij!

Als kind fantaseerde ik dat ik geadopteerd was en dat mijn echte ouders me zouden komen ophalen. Rijke en succesvolle ouders had ik uiteraard. Deze mensen zorgden prima voor me maar ze zagen me niet.

Wanneer begint je leven eigenlijk?