Gisteren mijn dagboek na gelezen over het afgelopen jaar. Ik vond deze foto van enkele jaren geleden maar voor vandaag zo toepasselijk. Zo fijn dat ik het jaar herinner, want wat vergeet een mens veel en snel. Op ons prachtige Texel in een huisje met Barend en Pete, kijk ik uit op de tuin met konijnen, fazanten en een veelheid aan vogels. Soorten die ik niet eerder zag zoals een uitvergrote mus maar dan met gele vlekjes aan de zijkant. Ik geniet erg van onze gevederde vrienden en konijntjes maken me blij.

Maar goed op de laatste dag van het jaar is het fijn mijmeren. Eerste helft van het jaar lees ik nog veel moe en een nachtmerrie dat de kanker terug was. Mijn boekpresentatie in april was een groot feest. Geweldig veel interviews naar aanleiding van Je bent al mooi met als top interview Annemiek Schrijver in de Verwondering. Mijn kleinzoon die zei “jij bent toch professor en fotomodel?”.

En vanaf september lees ik “voel me blij en energiek zal ik dan toch gezond zijn?” Ik hervind Jung en beleef Rilke, trek weken op met Susan Sontag. 67 boeken heb ik gelezen in 2019 en het allernieuwste inzicht in november “ik ben zwanger zonder baarmoeder”.

Lieve mensen dank voor jullie aandacht, belangstelling, betrokkenheid en meeleven in 2019. Ik had een topjaar vol groei en warmte. Vol verwachting ga ik 2020 in samen met jullie om heel goed te luisteren naar wat het leven vraagt en dat vormgeven.