Mens je weet niet half hoe mooi je bent

Een prachtig artikel van Lidwien Dobber in de Trouw van afgelopen zaterdag. Het gaat over het wonder van schoonheid, zelfs met dat puistje of die onderkin, schrijft ze, in vergelijking met de 19de eeuwer. Ken je geschiedenis, zodat je je eigen schoonheid veel meer kan waarderen. https://www.trouw.nl/es-b89d4191

Ik las het met veel plezier wel met het zweet in mijn handen door de overweldigende hoeveelheid reacties op het interview in de Volkskrant door Nathalie Huigsloot met mij, dat ook afgelopen zaterdag verscheen https://www.volkskrant.nl/es-bd8921a7

Ik was alleen thuis en ging naar mijn plaatselijke boekhandel om de Volkskrant te kopen. De magazines lagen nog ingepakt en daar pakte Rico Pettinga, mijn boekhandelaar het magazine, met een foto van mij op de voorkant. Toen viel ik even stil. Ik had de foto’s nog niet gezien en wist niet dat er een op de voorkant kwam. We stotterden wat en ik betaalde en liep naar huis. Heel voorzichtig draaide ik de bladzijden om en voelde mijn hart stevig bonzen. Zo….dat was naakt.

De eerste reacties kwamen via de mail omdat het artikel al eerder online was verschenen, wat ik niet wist. Prachtig artikel, zeiden mensen en langzaam drong het door me door, dat het was verschenen. Ik ging uit van een papieren versie. Tot nu toe heb ik rond de 740 reacties gekregen met allerlei vragen, opmerkingen, radio- en tv verzoeken en complimenten van jonge en oude mensen. In het begin schreef ik direct een enkel zinnetje terug maar dat bleek in het weekend onbegonnen werk.

In de eerste plaats, lieve mensen, heel erg bedankt voor jullie veelal complimenterende woorden. Voor mij is het opmerkelijk dat er zoveel mannen positief reageerden. Mannen die al vaak met verbinding en/of mannelijkheid en vrouwelijkheid bezig zijn, varierend van kappers tot CEO’s van een groot bedrijf. Een andere groep reageerders waren vrouwen met een complexe relatie met hun moeders, die zich gesteund voelen. De paragraaf over transgenders en non binariteit riep uiteraard ook vragen op en leidde tot de meeste onduidelijkheid. Dat is jammer omdat ik expliciet een pleidooi hou over het maximaal oprekken van vrouwelijkheid en mannelijkheid en in mijn mensvisie wij allemaal mannelijk en vrouwelijk zijn in verschillende verhoudingen. Maaar ik kom daar op een ander moment nog wel op terug. De vierde groep is de groep jongere vrouwen, vooral dertigers, die veel met hun uiterlijk bezig zijn en de ouderdom als iets afschrikwekkends beleven. Ik hoop dat dit boek voor hen een bemoediging zal zijn.

Nu is het genieten van dit warme bad en te voelen hoeveel mensen bezig zijn met verbinding op heel veel verschillende manieren. Kwetsbaar durven zijn, blijft eng, maar dat geldt voor ons allemaal. De dichter Mustafa Stitou schreef:

Neem jezelf de gesel uit handen

adem rustig de volgende walging uit. Stap

doorheen die stolp van schaamte

Laten we dapper zijn en meer vanuit ons lichaam leven, voelen dat we leven en ervaren dat we meer met elkaar gemeen hebben, juist in onze kwetsbaarheid, dan dat we van elkaar verschillen