Ik las het boek van Mirjam van der Vegt deze week De kracht van rust 8 tegendraadse lessen over werk en het goede leven. Praktische levenslessen voor een leven met meer rust. Weer een prachtuitgave van uitgeverij Ten Have. De lessen zijn:
- pauzes verdienen zichzelf terug
- beoordeel de dag naar wat je zaait, in plaats van oogst
- wees onbereikbaar om beschikbaar te zijn
- schenk de wereld je waardigheid
- alles wat vandaag op je pad komt is genoeg
- van keuzevrijheid naar gehoorzame vrijheid
- kies voor nederige gewoontevorming
- durf onaf te zijn
Het is de tweede les die me het meest aanspreekt. ook ik ben iemand die vooral naar het resultaat kijkt, naar de oogst. Sinds een paar dagen probeer ik aan de eind van de avond te mijmeren over wat ik die dag gezaaid heb.
Van der Vegt schrijft op pagina 49: “een zaaimentaliteit is leuk, maar als je het grotere plaatje niet scherp hebt, kun je jezelf helemaal leeggeven. Je strooit je zaad maar wat in het rond”. Dat is nu ook weer niet de bedoeling. Wat wil je bereiken? Wat is je doel? Welke richting ga je uit met je zaaien?
Het nadenken over mijn zaadjes was/is nog niet zo makkelijk. Het zijn kleine dingen, blijkt. Niet de grote dingen blijken belangrijk, maar de kleine. De blijdschap om met mijn kleinkinderen te zijn. Te zien hoe goed ze zichzelf kunnen vermaken met gamen en dan weer een zelfbedacht fantasiespel of helpen in de keuken. Elkaar alleen maar aankijken, geeft me diepe vreugde. Een wandeling langs de rivier met een vriendin. Een beter besef en gevoel wanneer ik moet rusten.
Er valt altijd meer te oogsten. Daar is geen twijfel over mogelijk. Hoe meer je oogst, hoe meer je bezit, vond ik ook een sterke uitspraak van Van der Vegt en hoe meer je bezit des te angstiger word je om dat weer kwijt te raken.
Toch weet ik vaak niet wat ik zaai. Studenten vertellen me soms jaren later dat ze zoveel gehad hebben aan een bepaalde uitspraak of opmerking. Maar ik merk wel dat het me goed doet om mijn zaaimentaliteit wat bewuster in te zetten. Het geeft inderdaad meer rust.
Ondertussen is de tuin gesnoeid en zijn de kruiden gezaaid, de dahlia’s in de grond gedaan en iedere dag komt er meer blad aan de hagen. Over de oogst ga ik niet maar die zal ik in dankbaarheid ontvangen.