Lijfkracht een vlot geschreven, compact boek over de rol van het lichaam. Fijn dat een man zich aan dit onderwerp heeft gewaagd. Huub ter Haar beschrijft zijn eigen zoektocht hoe hij vanuit zijn hoofd steeds meer in zijn lichaam is geraakt.

Hij beschrijft in vijf hoofdstukken de thema’s overspannen, ontspannen, helen, ruimte en tips om meer in contact te komen met je lichaam. Leren meer aanwezig in je lijf te zijn, waardoor de controlerende behoefte vanuit je brein al verminderd. Je komt op adem en je wordt opener. Zo herkenbaar maar zo moeilijk om toe te passen in situaties waarin je verdrietig bent of geschrokken of bang. Maar juist dan. Probeer het maar. Langzaam. Zachtjes.

“Een chronisch gespannen lijf kent een matige doorbloeding; koude voeten, heupen, knieen en handen zijn daar vaak een uiting van” zo schrijft hij op pagina 61. Ken je dat van jezelf dat er koude plekken zijn op je lichaam? Ik verbaas me daar keer op keer over dat als ik verdrietig en gespannen ben, ik zo moeilijk op temperatuur blijf. Uiteindelijk ga ik dan maar in bad liggen om weer door en door warm te worden. Even goed huilen helpt me ook.

Ter Haar beschrijft ook goed de rol van emoties in het spel van spanning en ontspanning. Namelijk dat een emotie altijd in beweging wil komen. Komt het niet naar buiten als een emotie dan zet het zich om als lichamelijke of psychische klacht. Dus laat je emoties zoveel mogelijk toe, werk ze niet tegen, maar geef ze de ruimte.

De nervus vagus geeft hij een grote rol in zijn boek en dat vind ik terecht, omdat het waarschijnlijk de meest belangrijk zenuw van het lichaam is die het lichaam van actie tot rust kan brengen. En wij kunnen helpen door zachtjes ons hoofd van links naar rechts te bewegen om de nek en daardoor de bloedtoevoer soepeler te laten bewegen. Aan het eind van het boek geeft Ter Haar nog een paar eenvoudige doch doeltreffende oefeningen.

Dankjewel Huub voor het delen van jouw weg.