Ik en jij dialogisch leven en schijn

Wat voor mens willen we zijn? Wat voor leven willen we leven? Een wereld van uiterlijke schijn? Of willen we ons echt laten zien en de ander ook echt als ander? Wij kunnen onszelf alleen maar leren kennen via de ander.

Veel mensen maken zich druk om wat anderen van hen vinden. Als zij in de spiegel kijken dan kijken anderen met hen mee en treedt het oordeel, de veroordeling direct in. Wij zijn groepsdieren en vanuit die optiek is het logisch dat we ons bezighouden met wat andere mensen van ons vinden. De kans dat we hierin doorslaan is groot en het risico dat we lopen is dat we op die manier vanuit een beeld naar onszelf en naar anderen kijken. We halen daarmee het leven uit ons en daarmee de verwondering en blijdschap. Leven vanuit een gestold beeld is geen leven.

Martin Buber zegt het zo: “Wij mogen een onderscheid maken tussen twee vormen van menselijk bestaan. De ene kan aangeduid worden als leven vanuit het wezen, leven, bepaald door datgene wat men is; de andere als leven vanuit het beeld, leven, bepaald door hoe men wil schijnen p. 139 Buber, dialogisch leven.

Buber schreef dit boek in de jaren vijftig van de vorige eeuw.

Zeventig jaar nadat Buber ons dit vertelde, leven wij in de 21ste eeuw met social media en zijn influencers waar grote groepen mensen hen na doen. Het beeld viert hoogtij. Eruit willen zien zoals zij, willen doen wat de influencer doet. Het woord influencer geeft me al de rillingen over mijn lijf, beinvloeder. Of jonge mensen die naar een cosmetisch arts gaan omdat ze op een pop, op een ding, willen lijken en verwachten dat ze zich daardoor gelukkiger, levendiger gaan voelen. Treurig.

Ik las een bericht dat een tweeling zich voor 180.000 dollar had laten verbouwen tot barbiepoppen. Schandalig dat artsen dit doen.

Je wordt niet gelukkiger noch levendiger door een ander na te doen. Je wordt niet gelukkiger door vanuit een beeld naar jezelf en naar anderen te kijken. Je wordt gelukkiger en levendiger door wat zich in alle openheid tussen twee mensen laat zien. Door fouten te maken en weer op te staan. Waarachtig contact is zo heilzaam in ons leven.

Het gaat niet om een leven met veel spektakel, maar een leven waarin we met de mensen die we ontmoeten, een waarachtige ontmoeting hebben. Gezien en gehoord worden met wat er nu is. Dat kan in de rij voor een kassa, in de bus, op straat of waar dan ook.

Wie we ook zijn, waar we ook zijn, iedereen vindt het fijn om open gezien en benaderd te worden. Laten we echt met compassie naar onszelf en andere mensen kijken, dat zal de aantrekkingskracht van de wereld van de schijn doen afnemen.