Dit prachtige boek net gelezen. Het is geschreven voor vakgenoten maar naar mijn mening ook goed leesbaar voor de geinteresseerde leek. Er valt namelijk zoveel uit te halen over het verhaal dat het lichaam vertelt.
De auteur Nelleke Nicolai is psychiater en psychotherapeut en heeft een praktijk in Rotterdam. Zij publiceerde eerder over de behandeling van ernstige, vroegkinderlijke trauma’s. Ik heb haar verschillende keren ontmoet in mijn werkzame leven en tijdens haar lezingen hang ik aan haar lippen. Zij heeft een schat aan jarenlange, empathische ervaring en kan prachtig vertellen en ze is zeer goed op de hoogte van recente wetenschappelijke inzichten.
Toen dit boek uitkwam, heb ik het direct gekocht en met bewondering gelezen. Zij beschrijft de ontlichaming die is ontstaan in de psychotherapie en psychiatrie. Het lichaam lijkt een aanhangsel, iets wat overwonnen moet worden en waar je niet al te veel aandacht aan moet besteden. Het lichaam wordt vaak opgevat als een machine en Nicolai wil het beleefde en geleefde lichaam weer haar plaats geven in de therapie.
Rode draad in haar boek zijn zeven stellingen gebaseerd op moderne neurowetenschappelijke, filosofische en psychoanalytische inzichten:
1.Wij zijn niet ons brein. Wij zijn ons lijf: een belichaamd zelf
2. Bij alles wat we doen en denken resoneert het lichaam
3. de huid is de grens, maar een onzekere
4. Het affectieve homeostatische brein is onbewust en rechtshemisferisch
5. Het zelf is onverbrekelijk verbonden met de ander
6. Het gezicht -de mimiek- is verbonden met de ander op onbewust niveau
7. In de spiegel wordt het belichaamde zelf een object
Kijk naar het lichaam, leer de cliente haar lichaam voelen en let op welk verhaal via het lichaam verteld wordt. Dank je wel Nelleke Nicolai voor je tomeloze inzet en het delen van je kennis en ervaring.