Gisteravond nog even in de tuin gezeten. Al uren trokken donkere wolken samen maar nog steeds geen spatje regen. Een kleine wandeling gemaakt maar we durfden toch niet goed van huis. De planten en de bloemen spuiten de grond uit en het geurt heerlijk in de tuin.

Maar snel barst dan toch het onweer en de regen los. Gauw de ramen boven dicht doen en voor het raam naar buiten kijken hoe de grote druppels vallen.

Als ik later die avond naar bed ga, is het nog warm in huis. Lekker het raam opengezet en snel val ik in slaap. Na een uurtje word ik weer wakker uit een wonderlijke flard droom. Een enorme vrachtwagen rijdt door een smalle straat. In de vrachtwagen zijn allerlei kratjes opgestapeld. Ik denk bierkratjes. De wagen stopt tegenover een huis te en probeert de kratjes in het huis te projecteren. Het is een soort fotograferen maar het wordt geen afbeelding maar echt. De kratjes staan dan ook in dat huis. Ik kijk er gefascineerd naar. Hoe kan dat?

Zoals de meeste van jullie weten lees ik op dit moment het rode boek van Jung en heb net Dat heb je gedroomd van Hein Stufkens uit. Blijkbaar activeert dat het onthouden van flarden droom.

Nu ik met pensioen ben, lijken mijn dromen heftiger. Ik word in de nacht een paar keer wakker. Ook overdag is mijn aandacht, mijn bewustzijn minder gefocused dan wanneer ik op de universiteit was. Ik lijk een andere laag aan te raken. Wat vloeiender en chaotischer. Ik ga zo wandelen want begrijpen doe ik het toch niet. Waar was die laag toen ik werkte?

Ik bevind me duidelijk in een nieuwe levensfase en probeer open te staan voor datgene wat gezien wil worden.