Kijk nou toch eens wat een prachtige tuin. In de omgeving is zoveel moois te beleven. Het barst hier van de theetuinen, fruittuinen, zorgboerderijen en weidse uitzichten. Dit weekend waren we in De Heyligenberg in Leusden. Een beeldschone tuin vol kleurige bloemen en veel bramen, bessen en frambozenstruiken waar je doorheen kunt lopen en al het moois goed kunt bewonderen. Er is een kas en een winkeltje waar je wat kunt kopen. Veel vrijwilligers wieden, sjouwen, oogsten, bakken en maken jam en vruchtensaus en zorgen met elkaar voor dit prachtige resultaat.

De sfeer voelt weldadig. De tuin is omsloten achter een oude muur net zoals in Amelisweerd en andere plekken in de buurt. Het voelt als kloosterplaatsen, stille plaatsen, heilige plaatsen waar hele oude verhalen worden verteld en als het ware nog leven. Ik voel me dan een kind, dat zachtjes op haar tenen al die pracht aanschouwt. Het voelt als tussentijd en tussenruimte en helemaal op adem komen.

Wat kan een mens veranderen. Wie had dat gedacht dat ik zo blij kon worden van een tuin?

We rijden richting Wijk en komen langs de kersenkramen. Uiteraard stoppen we en kopen diep rode kersen. Ook lukte het nog om kapucijners en verse doperwten te bemachtigen. Ja zo voelt dat en het maakt me blij. Heerlijk om gesprekjes te voeren met al die mensen die hiervoor zorgdragen en om mijn waardering uit te spreken.

Bij thuiskomst mijn schatten uitpakken en op de bank met een boek. Ik lees Ton Lathouwers Je kunt er niet uitvallen maar daarover een andere keer.