Dromen en boekenbomen

We zijn weer op Texel. Tijd om te rusten en te reflecteren met oud en nieuw. We slapen hier lang en vol dromen. Wonderlijke dromen, echt anders dan anders. Ik werd onder andere gearresteerd door de Chinese overheid. Een tanige, kleine Chinese man hield me aan. Het was in een drukke straat en ik maakte een hoop misbaar zodat andere mensen zagen wat er gebeurde. Kijk naar me, zei ik, ik word zomaar meegenomen, gearresteerd. Sommige mensen pakten hun telefoon en maakten foto’s. Dat stelde me een beetje gerust. Het was in ieder geval gezien.

Even later alleen met de man kreeg ik een bord eten. Eten dat me onbekend was maar ik dacht dat er in ieder geval vlees bij zat. Ik nam voorzichtig een hap. Na een poosje, de man had nog geen woord gezegd, had hij ook een vork in zijn hand, keek me aan en prikte een stukje vlees aan zijn vork.

Heb je honger, vroeg ik. Hij antwoordde niet maar keek me alleen aan. Het is goed hoor, zei ik en zwijgend aten we verder. Toen kwam er aan de andere kant een wat dikkere, Chinese man en ook hij prikte een vorkje mee. Ik vond het wel wat veel, maar ach hij had vast ook honger. Dus ik liet ook hem mee eten.

Wonderlijke droom, ik had niet eerder zoiets gedroomd. Kan er ook geen betekenis aan hechten.

Daarna droomde ik twee nachten achter elkaar dat mijn rechter arm zwart geblakerd was. Verbrand. Het deed geen zeer. Ik keek er met verbazing naar.

Wat willen die dromen me vertellen? Wat zie ik over het hoofd en wil wel gezien worden? Ik ben niet zo van de wensen, zelfs niet met oud en nieuw maar mijn dromen zou ik wel willen leren verstaan. En dromen doe ik ook door te lezen. Het afgelopen jaar 91 boeken waarvan een flink aantal me verrijkt hebben. Ja voor mij is lezen zeker een manier om bij delen van mij te komen die zich niet zomaar laten zien maar liggen te wachten om gelezen te worden.

Gelukkig nieuwjaar met veel nieuwe inzichten over jezelf op welke manier dan ook.

Dromen

Foto gemaakt door Barend Boot

Gisteravond nog even in de tuin gezeten. Al uren trokken donkere wolken samen maar nog steeds geen spatje regen. Een kleine wandeling gemaakt maar we durfden toch niet goed van huis. De planten en de bloemen spuiten de grond uit en het geurt heerlijk in de tuin.

Maar snel barst dan toch het onweer en de regen los. Gauw de ramen boven dicht doen en voor het raam naar buiten kijken hoe de grote druppels vallen.

Als ik later die avond naar bed ga, is het nog warm in huis. Lekker het raam opengezet en snel val ik in slaap. Na een uurtje word ik weer wakker uit een wonderlijke flard droom. Een enorme vrachtwagen rijdt door een smalle straat. In de vrachtwagen zijn allerlei kratjes opgestapeld. Ik denk bierkratjes. De wagen stopt tegenover een huis te en probeert de kratjes in het huis te projecteren. Het is een soort fotograferen maar het wordt geen afbeelding maar echt. De kratjes staan dan ook in dat huis. Ik kijk er gefascineerd naar. Hoe kan dat?

Zoals de meeste van jullie weten lees ik op dit moment het rode boek van Jung en heb net Dat heb je gedroomd van Hein Stufkens uit. Blijkbaar activeert dat het onthouden van flarden droom.

Nu ik met pensioen ben, lijken mijn dromen heftiger. Ik word in de nacht een paar keer wakker. Ook overdag is mijn aandacht, mijn bewustzijn minder gefocused dan wanneer ik op de universiteit was. Ik lijk een andere laag aan te raken. Wat vloeiender en chaotischer. Ik ga zo wandelen want begrijpen doe ik het toch niet. Waar was die laag toen ik werkte?

Ik bevind me duidelijk in een nieuwe levensfase en probeer open te staan voor datgene wat gezien wil worden.