Alle mensen mogen meedoen bij de HOVO en in mijn droom

fotograaf Femke van den Brink,

Het lijkt net een ansichtkaart maar toch is het een foto die gemaakt is door Femke terwijl we aan het wandelen waren op Schiermonnikoog. Wonderlijke ervaring dat zelfs op dit eiland me een gevoel bekroop van onechtheid. Door de vele regen zijn er op verschillende plaatsen grote plassen ontstaan en de blauwe lucht helpt uiteraard om het water zo blauw te kleuren. Echt en onecht is een onderwerp dat me al lang bezig houdt.

Vannacht droomde ik dat ik op de universiteit werkte en een nieuwe groep wilde oprichten voor studenten. Een mooie en fijne plek om samen te werken en te leren voor ons eigen plezier en ontwikkeling. Iedere student mocht meedoen, ik had geen toelatingseis, maar als ze niet werkte, mocht ik ze er weer uitzetten. Langzaam druppelden er studenten binnen. Eerst een paar slimme witte meisjes, de doorsnee universitaire populatie, maar al snel liepen de homo’s en zwarte studenten naar me toe en studenten met lichamelijke beperking of studenten die op een andere manier buiten de dominante groep vielen. Ik werd er helemaal blij van.

In het echt is de universiteit is zo dichtgetimmerd met allerlei eisen en regels dat er weinig plek is voor echte creativiteit, zodat er moeilijk iets nieuws kan ontstaan. Onderzoeksgeld bijvoorbeeld kan alleen aangevraagd worden, gebaseerd op eerder onderzoek. Zucht! Ook is het onderwijs bijna uitsluitend cognitief en wordt het persoonlijke buiten de deur gehouden.

Echt met elkaar leren, liefst jonge en oudere mensen door elkaar, arbeiderskinderen en welgestelden en noem alle tweedelingen maar op in kleine groepen met goede docenten die aan zinnige en inspirerende opdrachten werken, is een droom. En vooral geen toetsen en geen controle maar wel elkaar aanspreken. De docent vanzelfsprekende autoriteit geven en haar insteek is gelijkwaardigheid en duidelijkheid. Oh dat vreselijk zwijgen en voorzichtige, stoort me zeer. Falen is de beste manier van leren in een veilige omgeving wel te verstaan. Falen hoort bij het leven en maakt ons echter.

Maandag 5 februari geef ik weer een HOVO cursus en hoop op deze manier met elkaar te werken.