Ha Liesbeth Heb je interesse in een van deze boeken van Solle? dat was de inhoud van het appje dat ik vorige week kreeg van mijn buurvrouw.

Is de paus katholiek?

Eerst ging ik in mijn bibliotheek kijken welke boeken ik al had. Ik vond vijf boeken van de theologe Dorothee Solle en slechts twee stonden in deze imposante rij van de foto. Ik wist niet dat ze zoveel had geschreven. Zou ik al deze boeken mogen hebben? Ik durfde het bijna niet te zeggen maar mag ik ze allemaal.

In de jaren tachtig van de vorige eeuw kwam ik in aanraking met het boek Mystiek en Verzet en heb dat boek gelezen en bestudeerd in een groep in de Janskerk. De laatste avond werd Dorothee Solle uitgenodigd zodat wij onze vragen aan haar konden stellen. Jammer genoeg weet ik daar niets meer van behalve, schandalig genoeg, haar kleine gestalte en recht afgeknipte haren en vriendelijk gezicht. Geen idee of ik een vraag stelde of waar het die avond over ging.

Maar wat ik wel weet is dat dit boek waarin mystiek en maatschappelijke betrokkenheid samen worden gebracht mij de mystiek gaf, teruggaf? want maatschappelijk betrokken was ik al. Solle heeft zich vooral ingezet voor de vrede en heeft veel geschreven over geweld. Zij hekelde het Amerika van Busch als totalitairder, slimmer en geraffineerder dan de oudere vormen. Zuid Afrika en Latijns Amerika hadden haar bijzondere belangstelling en ze doordacht de relatie tussen geweld en mystiek, mannen en vrouwen, witten en zwarten. Zij had oog voor het geweld in de bovenklasse en voor het geweld in onszelf en niet alleen voor het geweld in de onderklasse. Zij door zag goed deze drie vormen van geweld en haar visie is ook vandaag nog bruikbaar. De termen mogen wat jaren tachtig lijken maar de inhoud is dat zeker niet.

Zij schreef ook gebeden en gedichten altijd met met een oog naar de buitenwereld. Ze werd gehoond en kreeg lof maar ondanks het schrijven van veertig boeken en haar invloedrijke werk kreeg ze in Duitsland geen hoogleraarspost. Links en vrouw zijn was geen goede combi in die dagen.

Dankjewel buurvrouw voor dit geweldige cadeau. En ja ik mocht alle boeken hebben. Gelukkig dat ik met pensioen ben want waar haalt een mens de tijd vandaan om zoveel te lezen. Ik heb de boeken geordend op thema en op tijd en lees nu het derde boek van de stapel, een dagboek over haar tijd in New York. Heerlijk.