Het is een wat donkere foto maar dat was het zeker niet qua sfeer. Het is een mooie zaal in het interessante 50/50 Belmont hotel in Ede waar de VMTI haar jaarlijkse congres hield.

50/50 Belmont hotel is een interessant concept omdat het een plek is waar zowel het Leger des Heils domicilie houdt als dat er ruimtes voor congressen worden verhuurd. Arm en rijk onder een dak. Vandaar de naam 50/50 en een mooi voorbeeld van dat we als mensen meer gemeenschappelijk hebben dan dat we van elkaar verschillen. Totaal iets anders dan het identiteitsprincipe van uitsluiting. Als ik zeg dat ik slim ben en dat onderdeel laat zijn van mijn identiteit dan zeg ik tegelijkertijd dat ik niet dom ben, terwijl ik dat uiteraard op veel gebieden wel ben. Als ik mijn eigen domheid niet kan zien dan denk ik dat de andere mensen dom zijn, zo werkt het in- en uitsluitingsmechanisme.

Mijn lezing ging over het in- en uitsluitingsmechanisme van identiteit en cosmetische ingrepen in een zaal met tandartsen en andere mondverzorgers. De ander die mij ik maakt. Ik had het vuur weer te pakken en de mensen in de zaal resoneerden. Het belang van op een warme manier ontvangen te zijn als kind. Het deel van een groep willen zijn, ergens bij horen en iemand op jezelf durven zijn. Hoe het voor de ene mens makkelijker is om zich te weren tegen de druk van de cosmetische industrie. Hoe ik met mijn kaarsrechte spierwitte gebit laat zien tot welke groep ik behoor, namelijk tot degenen die zich dat kunnen veroorloven en sluit ik de armere mensen met een gehavend gebit uit. Dat zijn dan namelijk de anderen. En de andere mensen zijn altijd minder.

Ik vond het een zinnige en levendige bijeenkomst en hoop hier en daar iets in beweging te hebben gebracht om niet op ieder verzoek tot cosmetische verandering ja te zeggen maar goed voor onze monden te blijven zorgen.

ps. ik heb geen mooi recht wit gebit maar een goed schoon gebit