Tag archieven: boekhandel Pettinga

Signeren bij boekhandel Pettinga

Geplaatst op door
Beantwoorden

Tijdens de boekenweek ben ik uiteraard ook aanwezig bij mijn geliefde boekhandel Pettinga in Wijk bij Duurstede.

Hartelijk werd ik ontvangen. Er was een tafeltje in de hoek voor me vrijgemaakt met daarop Zeg me wie ik ben en ook mijn vorige boek Wie ben ik als niemand kijkt. Ik kreeg een kopje thee met een slagroomsoesje en ook de klanten werden verwend.

De winkel is niet heel groot maar staat bomvol boeken en de Pettinga’s zijn meesters in klantvriendelijkheid. Je kunt daar echt binnenkomen met een warrig verhaal zoals ik zag laatst een rood boek met een drukke afbeelding en het boek gaat over relaties. Nou negen van de tien keer toveren ze het boek tevoorschijn.

De mensen druppelden in kleine groepjes naar binnen zodat het mogelijk was met iedereen een praatje te maken. De eerste die voor mijn tafeltje stond was een jonge vrouw die speciaal voor mij naar Wijk bij Duurstede gekomen. Ze had al mijn boeken gelezen, zei ze en wilde me graag even persoonlijk ontmoeten en bedanken omdat ze er veel aan had gehad. Hoe ben je bij mijn werk terechtgekomen, vroeg ik. Dat was toen ik een scriptie wilde maken over het spiegelbeeld en uw boeken in de bibliotheek vond. Nu ben ik erg nieuwsgierig naar dit nieuwe boek over identiteit. Je maakt mijn hele dag, zei ik tegen haar, ik wil graag jonge mensen op weg helpen.

Maar de meeste mensen waren wat ouder en kwamen op dit boek af omdat ze genoten hadden van wie ben ik als niemand kijkt. Een enkeling kocht het voor een vriendin omdat die het moeilijk had. Met de man op de foto sprak ik over biodanza. Met een vrouw sprak ik over het proces van identiteit dat nooit af is, steeds in ontwikkeling, er gaat iets af, meestal door een verlies en er kan ook weer iets nieuws bijkomen, zodat je kan zeggen, dit ben ik ook. Bijzonder hoe open deze korte gesprekjes zijn. Dat geeft me altijd weer zin en moed om dit soort activiteiten te ondernemen.

Ik kreeg nog mooie bloemen en een boekenbon van de Pettinga’s, signeerde nog een paar boeken voor de komende dagen want de boekenweek duurt nog een week. Blij liep ik naar huis.

Vrijdag 21 maart ben ik bij boekhandel Baas in Driebergen.

Activiteiten in maart rondom zeg me wie ik ben

Geplaatst op door
Beantwoorden

Boekhandel Broese op 8 maart was een mooi begin met een interview en een signeersessie.

14 maart ga ik naar de Hogeschool in Utrecht waar in de serre van de Botanische Tuin een debat is georganiseerd door studenten over cosmetische chirurgie. Onderwerp die aan bod komen zijn: het normaliseringsproces, de discrepantie dat we nog nooit zo mooi zijn geweest en de ontevredenheid over het uiterlijk en zijn er grenzen?

15 maart heb ik een ontmoetings- en signeersessie bij boekhandel Pettinga in Wijk bij Duurstede.

18 maart is er een masterclass over leiderschap georganiseerd door Jose@bendeleiders.nl waar ik te gast ben via Zoom en cursisten me vragen mogen stellen over Zeg me wie ik ben.

21 maart opnames voor Hoedan? een programma voor twintigers NPO3 om 14.00 bij boekhandel Baas in Driebergen en aansluitend een interview met signeersessie.

24 maart opname podcast met Coen Simons van Filosofie Magazine

26 maart interview voor Vrij Nederland met Doortje Lenders

Voor de maand april heb ik weer wat ruimte voor verzoeken van boekwinkels, bibliotheken en interviews.

De dolle mina is terug

Geplaatst op door
Beantwoorden

Op deze foto zijn we in de prachtige boekhandel Broese in Utrecht op 8 maart 2025 internationale vrouwendag. De journaliste en schrijfster Dieuwerje Mertens interviewde mij over mijn nieuwe boek Zeg me wie ik ben. Over de grenzen van identiteit.

Zij stelde mooi open vragen waar ik veel in kwijt kon. Ze begon met een lastige vraag namelijk wat betekent vrouwelijkheid voor mij, als kind, als jongere en als volwassene. Ik moest daar echt over nadenken. Vrouwelijkheid als kind??? Ben geneigd om te zeggen dat het als kind geen betekenis voor me had. Ik kom uit een gezin met vier broertjes, waar ik als meisje de oudste ben.Jammer heel jammer vond ik het dat ik geen zusje had. Bij de geboorte van mijn vierde broertje stelde ik aan mijn moeder voor om deze maar terug te sturen en begon het langzamerhand tot me door te dringen dat er geen zusje kwam. Blijkbaar wilde ik wel heel graag iemand zoals ik om me heen en voelde ik me anders dan mijn broertjes maar vrouwelijkheid?? Uiteindelijk heb ik mijn derde broertje gebombardeerd tot zusje en met hem een mooi zussen contact ontwikkeld. ,

Als puber was ik stomverbaasd dat er naar me gefloten werd. Wat zagen die jongens en mannen wat ik zelf niet zag?

Als volwassene heb ik vooral de inperking gevoeld van vrouw zijn op straat en door de verwachtingen van dienstbaarheid aan anderen in verschillende werksituaties. Maar dat kan ik nu achter mijn laptop bedenken maar niet op 8 maart bij Broese terwijl het publiek aandachtig luisterde.

Uiteraard gingen Dieuwertjes vragen vooral over identiteit en hoe die steeds verandert en of er iets als een kernidentiteit bestaat.

We hadden een mooie volle zaal met mensen van verschillende leeftijden. Aan het eind vroeg een van de vrouwen of ik de paragraaf bovenaan pagina 134 wilde voorlezen en meer uitleg geven. En zo geschiedde “Ons lichaam is geen ding. Wij zijn ons lichaam.Ons lichaam is steeds aangepast en veranderd in de evolutie. Onze lichamen hebben een geschiedenis, die ruim voor onze geboorte begonnen is. Niet alleen een evolutionaire maar ook een sociale geschiedenis. Dat is een spannende en lastige gedachte. Zo gaat het ook in ons individuele leven, waarin het lichaam zich aanpast en verandert”.

Ik antwoordde ongeveer zo. Onze identiteit, ons lichaam is al eerder ontstaan dan bij onze geboorte. We worden in een wereld geworpen die al allerlei betekenissen heeft rondom mannelijkheid en vrouwelijkheid qua uiterlijk, gedrag en emoties. Ervaringen van onze voorouders zowel biologisch als sociaal drukken hun stempel op wie we zijn en met welke bagage we al ter wereld komen. In die zin is onze identiteit altijd relationeel ten opzichte van anderen en het is de vraag waar onze vrijheid om onszelf vorm te geven uit bestaat als we niet doorhebben hoe we bepaald zijn.

De vrouw knikte en ik zei, jij bent niet verantwoordelijk voor je voorouders, maar dat ze op jou van invloed zijn, is zeker.

Dank Broese voor de perfecte organisatie en ontvangst. Dank Dieuwertje Mertens voor je mooie vragen.

Zaterdag 15 maart 15.00 uur, ben ik te gast in boekhandel Pettinga en 21 maart 15.30 boekhandel Baas in Driebergen.

Het boek Zeg me wie ik ben komt tot leven

Geplaatst op door
Beantwoorden

fotograaf Barend Boot

Mijn boek staat in de etalage van de boekwinkel den Boer in Baarn omdat ze aanbevolen wordt door Suzanne (die ik niet ken). Was u dat al opgevallen dat in veel grote autonome boekwinkels het personeel veel leest en hun favoriete boeken extra onder de aandacht brengt van het publiek? Soms zelfs met een handgeschreven briefje erbij. Ik weet niet wat Suzanna’s overwegingen waren maar het maakt me blij. Tot nu toe was ik alleen op 28 januari bij Adrie Heinen in Den Bosch geweest, alwaar ze mooie stapels hadden liggen en de boekhandelaarste me had geinterviewd maar verder niemand het nog gelezen had.

Het wonderlijke proces van het grote niets, na het verschijnen van een nieuw boek, is voorbij. Ik vermoed dat alle schrijvers dit fenomeen kennen. Je hebt een tijd met hart en ziel aan een boek gewerkt. Er zijn verschillende scharnierpunten in dit proces. Een van die scharnierpunten is het uitkomen van je boek, vaak feestelijk, in mijn geval in het klooster in Huissen, in een volle kapel. Maar niemand heeft het dan nog gelezen op je eindredacteur na. De eerste boeken worden verkocht en er ontstaat een periode van wachten. Dat voelt spannend en met het verstrijken van de dagen word ik langzamerhand onzeker. Wat als er niets gebeurt? Wat als ik geen enkele reactie krijg van een lezer? Wat als het boek onzichtbaar blijft?

En dan ineens ziet je man jouw boek in de etalage van boekhandel den Boer in Baarn en maakt hij er een foto van. Ze komt tot leven….. dat is wat ik dacht, toen hij het me vertelde en ik voelde me blij. En ineens ging het stromen en kwamen de verzoeken van boekwinkels en anderen binnen.

8 maart 2025 11 uur boekhandel Broese in Utrecht interview en signeren

15 maart 2025 15.00 boekhandel Pettinga Wijk bij Duurstede. Ook hier ligt het boek in de etalage.

21 maart 2025 15.30 boekhandel Jacques Baas Driebergen

Kijk voor de actuele data in de agenda op mijn website

Reacties horen van lezers is fijn maar mijn hoofd in haar handen leggen verrukkelijk

Geplaatst op door
Beantwoorden
Boekhandel Pettinga 24 september 2022

Ondanks het slechte weer en de stromende regen kwamen er volop mensen naar de gezellige boekwinkel Pettinga o.a. om met mij van gedachten te wisselen. Oud studenten die in de jaren negentig les van mij hebben gehad, kwamen langs. Verschillende mannen die het boek voor hun vrouw kochten en grappig genoeg waren die vrouwen erbij. Ik moest er dan in schrijven van je lieve man en ook mijn naam erin zetten. Ook een aantal vrouwen van mijn pilates groep was van de partij en moedigde mij aan om toch vooral naar pilates te blijven komen want al dat schrijf- en leeswerk is niet goed voor een mens. Zij weten dat ik met behoorlijke weerzin naar de sportschool kom en zij slepen me er iedere week weer door heen.

Vrouwen die met elkaar een boekenclub vormen kwamen naar de signeersessie en ik denk dat het een fijn boek is om in een groep te lezen. Wat herken je erin? Wat niet? Wat betekent oud voor jou is een vraag om met elkaar het gesprek aan te gaan en je te laten zien.

Een van de mooiste reacties vond ik dat een jonge lezeres vertelde dat ze nu minder bang voor het ouder worden is. Dat beschouw ik als een groot compliment.

Deze week ook weer verschillende bijeenkomsten rondom mijn boek. Dinsdag televisie opname voor Jacobine Geel, Donderdag publiek interview door Anita Witzier met een zaal vol zestigers en vrijdag de opening van Naked The Hague. Ik weet niet of ik het allemaal voor elkaar krijg. Kreeg net alweer een radio verzoek binnen.

Eerst maar eens stofzuigen en het huis opruimen en straks mag ik naar mijn masseuse. Heerlijk liggen in de warmte en haar zachte doch stevige handen over mijn lichaam laten gaan, mijn voeten laten aanraken en als laatste mijn arme hoofd. Dat gevoel van mijn hoofd in haar handen leggen en dat zij mijn hoofd dan zachtjes beweegt, is zo troostend en steunend. Misschien moet ik in mijn volgend leven ook maar masseuse worden.

Boekenparadijs mijn voedsel voor de ziel

Geplaatst op door
3
Boekhandel Pettinga

Ik wilde jullie deze foto van ons boekenparadijs niet onthouden. Nu er in deze coronatijd nog maar weinig mogelijk is, is de boekhandel een oase van rust en een rijkdom aan kennis. Ik kom er altijd graag, laat ik daar duidelijk over zijn, maar in deze tijd geniet ik nog meer van onze boekwinkel. Het is een oord van vriendelijkheid en een schatkamer met geheimen die onthuld willen worden en mij roepen Neem mij!

Vriend Pete waaide twee dagen bij ons binnen en we hebben heerlijk gewandeld, gepraat, heerlijk gegeten en uiteraard een bezoek gebracht aan boekhandel Pettinga. We kochten vijf boeken; Marieke Lucas Reinders, de nieuwe biografie over Hannah Arendt, In levende lijve van Nelleke Nicolai, Deborah Levy, dingen die ik niet wil weten en Wat scheelt eraan van Sigrid Nunez. Als jij nou snel begint met Mijn lieve gunsteling, die titel alleen al, dan kom je volgende week weer en dan kan ik het lezen en waar zal ik dan mee beginnen? Hebberig zijn we dan en gelukkig als kleine kinderen met onze verworven schatten en we struikelen over onze woorden.

Ook sturen we elkaar via de mail tips over stukken en boeken die we lazen, zoals vandaag een klaterende artikel uit de Trouw van afgelopen zaterdag, over Manon Kerkhof, een gynaecoloog die in Haarlem een kliniek voor vrouwenzorg op heeft gezet en een boek heeft geschreven over vrouwen na de overgang Ook leuke meisjes worden vijftig. Alleen het lezen van dit artikel geeft al energie.

En dan hoor ik op het journaal dat jonge mensen nog zo weinig lezen en zie verveelde middelbare scholieren in hun stoel hangen die de ervaring dus niet kennen van nieuwe wegen aangereikt te krijgen via boeken. Wonen in een boek en steeds langzamer gaan lezen omdat het boek nog niet uit mag.

Ik schreef het eerder dat vriendschap zo belangrijk is in mijn leven. Mijn somberheid en zorgelijkheid wordt vloeibaarder na een gesprek met een fijne vriendin zoals Femke, die even koffie kwam drinken of Pete die twee dagen bleef of Barend met wie ik wandelde en ook teksten kunnen die functie vervullen. De functie van dat er iets wordt aangeraakt in me waardoor ik weer ga stromen. Lees mensen, lees en laat je raken, je hoeft het niet alleen te doen. Vele mensen zijn ons voor gegaan en beschrijven hun verhalen waar wij ons mee kunnen voeden en verrijken.

In de Wijkse krant

Geplaatst op door
Beantwoorden
Liesbeth in het Groentje

Zoals de meesten van jullie wel weten heb ik het grootste deel van mijn leven in Utrecht gewoond. Sinds anderhalf jaar wonen we in Wijk bij Duurstede en voor het eerst sta ik nu in het Groentje.

Op een of andere manier doet me dat veel plezier. De plaatselijke boekhandelaren Rico en Nanda Pettinga hebben ervoor gekozen om plaatsgenoten die schrijven, te vragen om in de boekwinkel te signeren tijdens de boekenweek. 7 maart mocht Sis van Rossum komen en zaterdag 14 maart, mag ik signeren van drie tot vier. De Pettinga’s maakten een lieve poster met mijn foto erop en de omslag van Je bent al mooi. Maar wat me ontroert is het woord plaatsgenoot. Ik ben nu een van hen en dat doet me goed.

Zaterdag 14 maart ben ik ook te gast bij Jacobine Geel NPO 2 om 17.40. Dat is al opgenomen dus ik kan rustig thuis kijken wat het is geworden.

Volgende week ga ik met mijn lieve vriendinnen Femke en Linda schrijven op Schiermonnikoog. Uitgeverij Ten have geeft ook Psychologie van het uiterlijk opnieuw uit en ik ben het boek aan het aanvullen. Actuele literatuur erbij en een nieuw laatste hoofdstuk over de meest recente ontwikkelingen op het gebied van lichaamsbeeld.

Ik voel me rijk. Heerlijk mogen focussen op een onderwerp en daarover schrijven. En het verbonden voelen met anderen, het plaatsgenoot zijn, draagt zeker bij aan mijn gevoel van rijkdom.