Hoera voor de bibliotheken en de boekwinkels

fotograaf Barend Boot in de bibliotheek van Roden 22 januari 2023

Zondag 22 januari 2023 was ik gevraagd om over mijn nieuwe boek te vertellen in de bibliotheek van Roden die in samenwerking met boekhandel Daan Nijman deze middag had georganiseerd. Een open middag over Wie ben ik als niemand kijkt waar ik geinterviewd werd door Annette Timmer en waar het publiek een actieve bijdrage aan leverde. In een uitverkochte zaal werden we warm welkom geheten.

Annette Timmer is presentator, interviewer en organisator. Ze is samensteller en medepresentator van De Literaire Hemel en andere literaire evenementen. Een uur lang gaf ze door haar diversiteit aan vragen het publiek een mooie context rondom mijn boek. Varierend van persoonlijke vragen rondom kledingkeuze, mijn rol in mijn gezin van herkomst, mijn ziekte en kracht, het sociale stijgen en mijn liefde voor bibliotheken tot de inhoud van mijn boek en een stukje voorlezen.

Als ik vroeger dagdroomde over mijn toekomst dan zag ik altijd een grote boekenkast voor me met een makkelijke stoel en een leeslamp. De rest van een eventueel huis kon ik niet verzinnen. Boeken als openingen naar andere werelden waren in mijn televisie- en internetloze jeugd voor mij van levensbelang. Maar ook nu nog leer ik bijna met ieder boek dat ik lees iets nieuws.

De laatste vraag die een mevrouw van 80 jaar me stelde wil ik graag delen. Ze zei:”ik ben net zo’n nieuwsgierig iemand zoals u. Er is zoveel interessants en moois te horen, te zien en mee te maken. Kunt u me helpen hoe ik hiermee om kan gaan”.

Ik zei tegen haar. Ik lees Genesis op dit moment van Jonathan Sacks. Van hem leer ik dat kiezen heel belangrijk is. We hebben allemaal drie geschenken te geven in het leven. Dat is onze tijd, aandacht en onze liefde. Wees kieskeurig aan wie of aan wat je die geeft. Waar besteden we onze tijd aan? Aan wat of wie zijn we toegewijd? Waar we veel tijd aan besteden en waar ons verlangen zich op richt, dat worden we. Je gaat lijken op wat je vereert, dat hoorde ik bij de grote Joodse rabbi Jonathan Sacks in zijn uitdagende boek Genesis.

Het was een fijne levendige middag in het hoge noorden, goed georganiseerd met een open publiek waardoor de energie goed kon stromen. Met een gevoel van verbondenheid reden we naar huis zonder veel te spreken. Zielstevreden.

Dit weekend in Drenthe

foto Barend Boot

Wat was het koud afgelopen weekend. We waren in Drenthe omdat ik in mijn boekenwinkels en bibliotheken tour zondag in Emmen had afgesproken. De oudste zoon woont in Drenthe dus we reden zaterdag rustig eerst daar naar toe. We werden hartelijk ontvangen door schoondochter en zoon en hebben heerlijk vegan gegeten. Goed geslapen in de stilte en het donker. Zondagmorgen reden we naar Emmen. We waren daar nog nooit geweest dus wilden eerst wat rondkijken in de stad. We stapten uit de auto en het was direct snerpend koud. Daar loop ik beroemd te wezen in een uitgestorven stad, helemaal ingepakt en bibberend van de kou.

Toch eerst maar een koffie om op te warmen. Na een half uurtje weer de kou in, handschoenen aan, capuchon op en wandelen in een stille binnenstad op zondagmorgen. Dat zijn momenten dat ik denk “waar doe ik het voor? waarom ben ik niet lekker thuis gebleven, warm op de bank met een goed boek??”. Ik liep dus een beetje in mezelf te mopperen en te kleumen en ineens stonden we voor de grote bibliotheek van Emmen, Facet. Ik stond oog in oog met mezelf. Er was een prachtige groot bord gemaakt, zoals u op de foto kunt zien en ik werd direct een beetje warm. Wat lief.

In de grote bibliotheek werden we ontvangen door twee dames en naar de tweede verdieping gebracht waar het interview zou plaatsvinden. Stoelen en tafeltjes stonden in een halve cirkel opgesteld op zo’n manier dat iedereen ons goed kon zien. De technicus, een ervaren professional, zorgde voor een goed geluid. Annette Timmer een interviewster met veel ervaring opende het gesprek. Mooie balans tussen het persoonlijke en het boek. Ik voelde het publiek zich openen, er werd wat geknikt en geglimlacht tijdens het uur van het gesprek, het resoneerde tussen ons.

Daarna werden er vragen gesteld en ervaringen gedeeld. Bijvoorbeeld hoe lastig het is om het negatieve stemmetje in je hoofd het zwijgen op te leggen. Of hoe vervelend het is om door andere mensen als softie uitgemaakt te worden, omdat je aan mindfullness doet. Over de vreugde van het ouder worden. Over genderstereotypische opvoeding. Opmerkelijk hoe persoonlijk veel mensen durven zijn tijdens zo’n bijeenkomst.

Voldaan reden we van Emmen naar Deventer naar twee dierbare vriendinnen. Het haardvuur brandde, de schotels met kaas, noten en gedroogd fruit, stonden klaar. De wijn werd ontkurkt, de broccolisoep geserveerd en ondertussen deelden wij onze verhalen van zorgen, verdriet en geluk en groei.

Uiteindelijk zondagavond na een lastige autorit met donker en regen en de voorspelling van sneeuw reden we geconcentreerd naar huis. Innig tevreden en dankbaar voor dit weekend, zoemden allerlei flarden nog langdurig door me heen. En ook nu op maandagmorgen, terwijl het grijs en koud is, voel ik me zacht, wat moe en warm. Wat heerlijk om zo deel te mogen hebben aan de wereld.