Kom je ook naar de inspiratiemiddag 30 juni ?

zomeraanbieding uitgeverij Ten Have

Sinds vandaag is het mogelijk om je in te schrijven voor de inspiratiemiddag rondom het verschijnen van Wie ben ik als niemand kijkt? Een andere kijk op schoonheid. De middag wordt gehouden in mijn geliefde klooster in Huisen zie bijgaande link  www.kloosterhuissen.nl/p/1690 waar je je kunt aanmelden.

Je wordt welkom geheten door de directeur van het klooster Aalt bakker en met pianomuziek van Barend Boot mijn geliefde.

Ik vind het heerlijk als we een volle zaal hebben waar je getuige kunt zijn van een live interview met mij door Annemiek Schrijver. Zij is een begenadigd interviewster die haar gast laat bloeien en dat doet ze iedere zondagmorgen op NPO 2 in haar programma de Verwondering.

Ook verheug ik me op de aanwezigheid van Ineke/Daniel van Mourik de ex partner van Andreas Burnier. Andreas Burnier is een van mijn rolmodellen die ik beschrijf in hoofdstuk 1. Van Mourik zal een inspirerend verhaal houden over de veelzijdige hoogleraar criminologe (de eerste in Nederland), de gender bender, de mystica, schrijfster, de dichteres, de theoretica, kortom de veelzijdige mens die een voorbeeld voor mij is: hoe te leven met al die paradoxen!

Een belangrijke lijn in het boek is de intergenerationele context waarin we leven. Zelf leef ik privé met vier generaties en ook in vele arbeidssituaties leven en werken we met meerdere generaties die allemaal opgegroeid zijn met een ander beeld en verwachtingen over wat oud is en wat vrouw zijn betekent. Ik heb mijn geliefde collega Christine Brinkgreve emeritus hoogleraar sociologie aan de Universiteit Utrecht gevraagd om een verhaal te houden over het relationele zelf en over het woord oud dat altijd naar een ander verwijst.

Ook tussendoor is er een muzikaal intermezzo.

Kortom wil je input om een andere kijk op oudere vrouwen te ontwikkelen, dan hoop ik je te zien op deze inspirerende middag, want we zullen het samen moeten doen.

Durf je te openen

Barends verjaardag

Juni is bij ons verjaardagsmaand. Barend en Andreas mijn zonen zijn jarig, mijn moeder en mijn man Barend. We vierden die verjaardagen corona proof in kleine kring. Deze foto is van Barends verjaardag. Hij wilde graag dat de vrienden een gedicht of verhaal zouden meenemen en voordragen. Aldus geschiedde. Met af en toe een bezorgde blik naar boven als de wolken zich dreigend toonde, konden we, met af en toe de luifel naar beneden, toch in de tuin blijven.

De een haalde herinneringen op aan hun 42 jarige vriendschap, de andere vriend had een haiku gemaakt en er werd gezongen. De kleinkinderen hadden een mooie kaart voor opa getekend en huppelden ook nog even langs. Zijn 91 jarige moeder had een prachtige tekst geschreven aan haar innig geliefde zoon waardoor de anderen allemaal jaloers waren geworden. Heerlijk om een moeder te hebben die je aanspreekt met mijn innig geliefde eerstgeborene.

We genoten van ons intieme samen zijn en wisselden verhalen uit over onze kantelpunten.

Zondagmorgen werd mijn interview met Annemiek Schrijver in De Verwondering herhaald. We hadden zelf niet gekeken. Op een gegeven moment stroomden de berichtjes binnen via Facebook, Linkedin, mijn mailadres van de UU en via mijn website. Onbekende mensen schreven me dat ze geraakt waren en vertelde ook aan mij stukjes van hun geschiedenis. Oud studenten haalden herinneringen op. Sommigen mensen vroegen om advies of hulp.

Wat is het toch belangrijk om open te zijn en je verhaal aan elkaar te vertellen met hoogte en dieptepunten en dat je verhaal dan empatisch ontvangen wordt. Het grootste cadeau aan elkaar, zomaar of omdat je jarig bent.

Loslaten

Leersum oktober 2019

De herfst is begonnen. De tijd van loslaten breekt aan. Afgelopen week genoten van het prachtige portret dat Annemiek Schrijver van me heeft geschilderd. We keken het op zondagmorgen 8.25. Het is voor het eerst dat ik naar mezelf kijk en luister zonder schaamte, terwijl ik tegelijkertijd nog nooit zo open ben geweest. Hoe bijzonder is dat. Het was een echte ontmoeting in verwondering.

Ik heb vele, mooie woorden en zinnen mogen ontvangen van onbekende mensen.Zo fijn dat deze openheid bij andere mensen iets doet resoneren. Ik liep daardoor met lichte tred door het leven. Blij en dankbaar voor alles wat zichtbaar wordt en kan stromen.

We gingen naar het bos in Leersum om te aarden en te genieten van de ruimte en de geuren. Het barst van de paddenstoelen in het bos. Zo fijn om hand in hand te vertellen aan elkaar wat ons bezighoudt en dan weer stil te lopen door de bladeren.

Mijn werk, de universiteit loslaten. Ik droomde vannacht dat ik in de bus zat. Wiljan van den Akker een van mijn geliefde collega hoogleraren reed de bus. Hij reed nogal woest. Mijn tas stond op de grond en ik stond al op om bij de volgende halte uit te stappen. Stromen auto’s reden links van de bus en voor ons verscheen een bestelbus met een grote stang. Zou het lukken om er ongeschonden tussendoor te rijden?

Op dat moment werd ik wakker. Aan het ontbijt vertelde ik mijn stukje droom en ik interpreteerde de droom dat ik bijna aan het eind van mijn carrière ben maar nog wel deze laatste maanden alert moet blijven om geen overhaaste beslissingen te nemen.

Loslaten. Ruimte houden en maken voor datgene wat tevoorschijn wil komen.