Ter gelegenheid van de twintigste sterfdag van Burnier verscheen op 18 september2022 een boek met autobiografische teksten van haar hand, samengesteld door Ronit Palache. Het boek dat verscheen in de onvolprezen serie Privé-domein van de De arbeiderspers bevat niet eerder gepubliceerde teksten, waaronder veel brieven.
Ronit Palache over dit boek:
Met de inleidingen en selecties van het werk van Ischa Meijer, Renate Rubinstein en straks ook Andreas Burnier, hoop ik een alternatieve ‘grote drie’ te hebben kunnen presenteren aan de lezers die hen al kenden én aan een níeuwe generatie. Het oeuvre van deze drie historische, literaire én naoorlogse (qua oeuvre, niet geboortejaar) grootheden, hoort op veel manieren bij elkaar. Ik hoop dat overtuigend aan te kunnen tonen met ‘Elk boek is een gevaar’.
Ik heb er al eerder over geschreven maar nu heb ik het boek uit. Heel langzaam gelezen. Steeds kleine stukjes. U kent het vast wel dat je van sommige boeken wilt dat ze nooit ophouden. Haar harde, prachtige, kleurrijke, intellectuele en angstige zoektocht naar wie ze was. Dat het leven een spiraal is of een cirkel kunnen we goed lezen en begrijpen door dit boek, uit hoe haar leven is verlopen. Het kwaad is een belangrijk onderwerp in haar leven en ze heeft uitgesproken kritiek op het romantiseren van ‘gekken’ en “criminelen”. Dat ze goed onderbouwt en wat mij betreft nog staat als een huis. Haar woede over het krenken en kleineren van vrouwen is aanstekelijk.
Ze was hyper gevoelig en hyper intelligent een zeldzame combinatie waardoor ze voor mij zo aantrekkelijk is. Hoe deze paradox te leven in een lichaam met zoveel verschillende namen en rollen? Lees haar romans, essays, en dit prachtige boek en schaf dan ook direct de mooie biografie geschreven door Elisabeth Lockhorst aan.
Wie deelt de droom die in mij sliep