Gisteren was ik te gast bij de algemene boekhandel Amersfoort die een bijeenkomst over Wie ben ik als niemand kijkt, organiseerde in een mooie ruimte aan het Eemplein. Mooie, grote stapels met mijn boeken stonden opgesteld en we werden hartelijk ontvangen door Ruth en Hans, de eigenaar van de winkel. Ongeveer 50 mensen, waarvan drie mannen, vulden de gezellige ruimte. Van te voren had ik gevraagd of lezers hun vragen wilden inleveren en aan de hand van die vragen maakte ik een voordracht.

De vragen die lezers stelden cirkelen rondom twee onderwerpen namelijk de titel van het boek en de bredere betekenis van wie ben ik als niemand kijkt en waarom mannen minder lijden aan hun uiterlijk. Het eerste heb ik geprobeerd uit te leggen vanuit het perspectief dat we relationele wezens zijn en dat we een identiteit ontwikkelen in relatie tot een ander.

Wie je bent, hangt af van met wie je bent en met wie je je vergelijkt.

En wat de mannen en hun uiterlijk betreft staan we op een keerpunt. Historisch en cultureel gezien waren mannen de kijkers en vrouwen de bekekene. Degene in een samenleving die de gekozene zijn, doen altijd meer aan hun uiterlijk, om op die manier op te vallen. Nu staat mannelijkheid onder druk omdat vrouwen ook een partner kunnen kiezen door hun economische zelfstandigheid.

Ook nog veel met deze lezers gesproken over met pensioen gaan en de rol van grootmoeder zijn. Een van de aanwezigen bleek een vrouw te zijn waarmee ik bijna vijftig jaar geleden een openbare bibliotheek in Utrecht runden. Bijzonder om haar even in de ogen te kijken.

Het was een goed georganiseerde inhoudelijke avond met open gesprekken, waarvoor dank. Moe en tevreden reden we rustig naar huis en maakten de cadeaus open die ik had gekregen. Het eerste glas hebben we direct gedronken op een geslaagde avond.