Die lezen mogen eenzaam wezen

foto Pete Pronk

Deze geweldige boekenstapel is te zien in museum Voorlinden. Mensen wat is lezen toch een genot. Als jong kind al woonde ik in boeken. Ik las de hele jeugdbibliotheek die toendertijd nog verdeeld was in een meisjes en jongenssectie. Gelukkig had ik vier broers en heb ik heb ook alle Arendsogen, kameleons en de Vijf gelezen.

Het geluk van zoeken in een boekwinkel wat er allemaal verschenen is, beleef ik nog tot op de dag van vandaag. Iedere week bezoek ik ook nog steeds de openbare bibliotheek. Een geweldige plek waar mensen van allerlei leeftijden en kleuren, ziek en gezond, arm en rijk te vinden zijn om tijdschriften en kranten te lezen, taallessen te volgen, hulp te krijgen met DigiD, hulp bij het omgaan met de computer en uiteraard boeken te lenen en te lezen.

Altijd lees ik meerdere boeken tegelijk. Op dit moment Het vuur van de vrijheid. De nieuwe wereld van Hannah Arendt, Simone de Beauvoir, Any Rand en Simone Weil door Wolfram Eilenberger. De roman De Minzamen van Koen Peeters en Alicja Geschinska een soort van liefde. En hoe meer ik lees des te beter begrijp ik weer andere boeken want het is een groot verwijzingssysteem.

Ik hoop vurig dat er altijd boekwinkels en bibliotheken blijven bestaan. Nu woon ik meer in mijn lichaam maar lees nog steeds met veel genoegen.

Onvervreemdbaar

Dit wordt ons niet ontnomen: lezen en ademloos het blad omslaan, ver van de dagelijksheid vandaan. Die lezen mogen eenzaam wezen.

Zij waren het van kind af aan.

Het wenkt een wereld waar de groten, de tijdelozen, voortbestaan. Tot wie wij kleinen mogen gaan; de enigen die ons nooit verstoten.

Ida Gerhardt In: Het sterreschip 1979

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

19 + 9 =