Dansen om je hart te openen

Graalhuis 12 december 2020

Zaterdag in het Graalhuis in Utrecht sacraal gedanst. Wat is dat sacrale dans vraag je je misschien af.

Jaren geleden toen ik ieder jaar iets nieuws deed, gaf ik me op voor een weekend sacraal dansen in het klooster in Huissen onder leiding van Brigitte Stufkens. Domweg omdat ik het nooit eerder had gedaan en ik wel van dansen hou. Volkomen open ging ik ernaar toe. Er waren alleen vrouwen. We dansten in een kring op mooie muziek vanuit een midden. Je kunt sacrale dans omschrijven als meditatie in beweging, als een manier om echt aanwezig te zijn.

Toen ik de aankondiging van het Graalhuis zag, gaf ik me direct op. Heerlijk bewegen in deze tijd waarin zo weinig kan. In een grote zaal met zeven vrouwen dansten we ook zaterdag in een kring maar wel los van elkaar. Hilde de dansjuf had ook hier een midden gemaakt zoals je op de foto kunt zien. Ze had mooie muziek uitgekozen uit verschillende tradities. Het thema van zaterdag was vrede. Dansen om een open hart te maken. Dansen om zelf een instrument van vrede te worden.

Drie uur lang dansten we met een kwartier pauze. Meestal eenvoudige pasjes van stap, stap in de dansrichting en wieg, wieg en dan naar het midden toe en er weer van af. Soms was het duidelijk welke en hoeveel stapjes er gemaakt moesten worden door de muziek en bij andere nummers was dat wat onduidelijker. Ik deed gewoon wat de juf deed en dat ging wonderlijk ging. Op een nummer na daar moesten we een soort rozet dansen en ik kreeg het niet voor elkaar. Ik zag het niet en ik voelde het niet.

Het was heerlijk om weer in een ruimte met andere vrouwen te zijn maar tegelijkertijd was het wonderlijk om steeds afstand te houden. We konden elkaar toeknikken met de ogen en het was een gemis om niet elkaars handen vast te kunnen houden en echt samen te dansen.

Een van de vrouwen vertelde dat er in deze periode een reportage wordt uitgezonden op NPO2 op donderdagavond met als titel Dorhout op leeftijd in Nederland. Aanstaande donderdag komt Brigitte DE Danslerares in Nederland van de sacrale dans in beeld.

Sacrale dans als meditatie in beweging en steeds meer aanwezig te zijn, viel me nog niet mee, omdat ik de pasjes niet ken. Gelukkig herhaalden we het laatste half uur een aantal nummers en door die herhaling was er voor mij iets merkbaar van meer naar binnen gaan.

Drie uur was best pittig maar ook nodig om de diepte in te kunnen gaan, uit het denkhoofd meer in het lichaam. We bedankten de juf die deze middag zo mooi had samengesteld en ik ging als eerste vanuit het licht, de donkerte in, struikelend door het grote lichtverschil.

De dansbewegingen resoneerden nog uren na.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

4 + negen =