Een jaar geleden maakte Pete Pronk deze foto van mij. Thuis op mijn werkkamer zonder poespas. Ik wilde een nieuwe, recente ongepolijste foto voor mijn nieuwe boek. Deze is het niet geworden omdat ik teveel in mezelf verzonken was. Misschien ook wel te streng voor de achterflap. Uiteindelijk werd het een foto waar ik recht in de camera kijk met een blauw jasje aan, wat vriendelijker.
Toch is dit beeld me dierbaar. Je ziet goed mijn rimpels en dat naar binnen gekeerde herken ik sterk als ja, dit ben ik. Hoewel ik mezelf nooit zo rechtstreeks gezien heb maar altijd alleen via een foto.
Het afgelopen weekend weer veel aandacht voor de toename van cosmetische ingrepen en de toegenomen hoeveelheid klinieken. Zonder commentaar komen enkele jonge vrouwen aan het woord en op beeld. In alle kranten, tijdschriften en verschillende tv programma’s werd het artikel uit Trouw herhaald.
In 2003 beschreef ik al in Moeders mooiste een safarireis die werd aangeboden, gecombineerd met cosmetische ingrepen. We, mijn studenten en ik, telden het aantal cosmetische klinieken en kwamen in 2003 op 72 klinieken. Dat deden we opnieuw in 2012 en toen kwamen we op 166. Gewoon door telefoonboeken, reclames, vrouwentijdschriften en internetpagina’s af te struinen. Op 22 oktober 2011 kopte de Volkskrant op de voorpagina: Plastisch chirurgen willen keurmerk: weg met de beunhazen”. In dat artikel van 2011 wordt gesproken over 240 cosmetische klinieken. Nu in 2023 zijn er volgens de kamer van koophandel 304 cosmetische klinieken in Nederland. Dat betekent, dat het aantal cosmetische ingrepen, toeneemt.
En vandaag dit artikel in het NRC over beunhazerij
Niets nieuws onder de horizon. Kappers, schoonheidsspecialisten, basisartsen voeren al vanaf het begin cosmetische ingrepen uit. Ik heb me er altijd al over verwonderd dat de beroepsgroep van plastisch chirurgen niet feller reageert op deze markt van loze beloftes. Maar ook veel journalisten zijn niet kritisch. Kijk naar de kop van dit op zich interessante artikel Wie mag snijden om je mooier te maken? Hoezo mooier? Op deze manier blijven we het verhaal maar rondpompen dat een glad gezicht waar het leven niet op te lezen valt, een mooi gezicht is.
Om een positief lichaamsbeeld te ontwikkelen moeten we ons veilig weten binnen de kring van onze gezinnen, geliefde, collega’s en vrienden en ons door hen geliefd en veilig weten. Laten we ophouden, echt stoppen, met negatieve opmerkingen te maken over iemands uiterlijk. Ook als we voor de spiegel staan of een foto van onszelf bekijken, stop met oordelen. Durf jou te zijn. Daarvan is er maar een.