wandelen

 

 

 

 

 

 

Mijn kleinkinderen hebben vakantie en vermaken zich uitstekend zoals u op de foto kunt zien. Ze bewegen wat af de hele dag. Daar moet ik mezelf toch echt toe zetten. Ik ben nooit sportief geweest maar moet er nu op mijn oude dag aan geloven. Na mijn ziekte was mijn conditie zo slecht daar wilde ik echt iets aan doen. En ik ging doen wat ik het liefste doe en dat is lopen.

Ik wandel iedere woensdagmorgen in een groepje. De wandeling wordt georganiseerd door een fitness centrum als aanvulling op de fitness oefeningen. Ik moet veel lopen om het oedeem in buik en benen binnen de perken te houden. Sporten haat ik, vooral oefeningen in een fitnesszaal maar wandelen vind ik acceptabel. Lekker buiten zijn, is een goede manier om nieuwe kennissen op te doen in mijn nieuwe stadje, zo dacht ik.

Ik trof een groep vrouwen van zekere leeftijd die topfit zijn en zeer stevig van start gingen. Naast het stevig lopen worden er ook oefeningen gedaan zoals met je rug tegen een boom of muur zitten. Lekker laag zodat je dat goed in je bovenbenen voelt. De eerste keer kon ik dat een seconden of dertig en nu na twee maanden kan ik drie minuten. Ik geloof het bijna zelf niet. De vrouwen zijn erg aardig en er wordt wat afgepraat.

Naast de wekelijkse wandeling ben ik op hun aandringen ook naar pilates gegaan. In een zaal met vooral vrouwen en een enkele man doen we in rap tempo oefeningen voor de buik, rug en bekken. De voordelen zijn een beter lichaamsbesef, balans, coördinatie, kracht en lenigheid. Ik vind het heel zwaar maar kom er wel met meer souplesse vandaan.

Wat zou ik graag net als mijn kleinkinderen soepel willen bewegen en hard langs de vloedlijn willen hollen. Maar goed dat gaat niet. Ik ben al zeer dankbaar voor wat ik wel kan en ik geniet volop van hun plezier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

15 − een =