Levenskunst het citatenboekje van Etty Hillesum, samengebracht door Ria van de Brandt en Peter Nissen gelezen. Jaren geleden las ik Etty Hillesum voor het eerst. Wat een kracht en wat een rijkdom. Het is werk dat je eigenlijk niet leest maar direct meer toelaat. Het is werk met veel mooie woorden die rechtstreeks binnenkomen.

Woorden. Ik kan niet zonder. Woorden geven me troost, wijzen me een weg en bevestigen me in mijn bestaan. Maar woorden sluiten me ook in en beperken me. Net als beelden kunnen we niet zonder woorden en tegelijkertijd is beeldloos en woordloos zijn, verbonden aan zijn.

Ik ben het meest gelukkig als ik het harde fluiten van de merels hoor in de ochtend. Ik ben gelukkig als ik mijn kleinkinderen op me af zie komen, met een scheef lachje en prachtige open ogen. Ik ben gelukkig als ik al mijn zintuigen open zet en de bloemen ruik en de aardbeien, iets zachts streel en iemand echt in de ogen kijk. Zonder doel.

Als ik dit simpele leven weer kwijt ben, pak ik mooie woorden op. Dat zijn gedichten, filosofische en religieuze teksten en kom weer via die woorden in openheid, ontvankelijkheid. Ook de woorden in een gesprek met een geliefden kan dit tot stand brengen. Net als Etty Hillesum schrijf ook ik vele gedichten en citaten over in mijn dagboek. Deze mooie woorden dienen als voedsel in dorre tijden. Deze mooie woorden helpen om uit het tobben en zorgen maken te stappen.

Zondag kreeg ik van Andre van de Braak, hoogleraar Boeddhisme, in de Verwondering met Annemiek Schrijvers de volgende mooie woorden aangereikt:

Wees gegroet. Zolang wij niet proberen Jou te vatten
Raken we daardoor juist aan Jou
En wordt de diepste vrijheid bereikt
Hoe wonderbaarlijk en hoe ontzagwekkend!