Susan Sontag

Voorkant biografie Susan Sontag

De biograaf Benjamin Moser schreef de prachtige biografie van Susan Sontag. Ik had al zo gesmuld van zijn biografie over Clarice Lispector en kocht vol verwachting dit boek.

Susan Sontag een vrouw vol tegenstrijdigheden en een groot denker. Ik ga hier niet haar leven vertellen maar wil vandaag haar ideeën over fotografie naar voren brengen en haar relatie met haar lichaam. Om de werkelijkheid enigszins te begrijpen hebben we beelden nodig. Een foto is een beeld van de werkelijkheid, een metafoor en er bestaat altijd de kans dat het beeld ons niet zozeer iets leert maar dat de werkelijkheid vervormt wordt, aldus Sontag.

Daar dacht ze al in de jaren zeventig over na. Sontag schreef in 1977 haar essay On Photography en in 1978 Ziekte als metafoor, toen ze zelf kankerpatiënte was. Oh wat zou ik nu graag met haar willen praten over al die gemanipuleerde beelden van vrouwen en hun effecten en haar relatie met haar lichaam.

En u begrijpt dat ik vooral ademloos haar relatie met haar lichaam lees. Ze vergat heel vaak dat ze een lichaam had en was en leefde heel erg in haar hoofd. Susan was mooi en maakte op anderen een zelfverzekerde indruk maar uit haar dagboeken komt haar onzekerheid naar voren.

“Doen alsof mijn lichaam er niet is verraad een vaag zelfbewustzijn, en zichzelf erop wijzen dat andere mensen echt bestaan, verraadt een nog verlammende angst: dat haar zelf een onbeduidend bezit was dat ze elk moment kon kwijtraken of dat kon worden afgepakt. Het is, zo schreef ze vol wanhoop alsof geen enkele spiegel waarin ik keek het beeld van mijn lichaam weerkaatste p. 21.

Ik ben pas op pagina 177 en vrees nu al het moment dat ik het boek uit heb. Haar twijfels, onafhankelijkheid, scherpzinnigheid, belezenheid en tegenstrijdigheden zijn zo invoelbaar en kunnen me veel leren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vijf − 3 =