Na een heerlijke week op Schiermonnikoog in de sneeuw en geconcentreerd werken aan een taak, nu weer aan de slag op de universiteit. Eerst in de stromende regen naar de bushalte lopen en in een bus zitten vol hoestende mensen. Het is duidelijk januari.
Ik word geïnterviewd voor het blad Linda over niet te weinig en niet te veel doen aan je uiterlijk. Het lijkt erop dat vrouwen het nooit goed kunnen doen als het over het uiterlijk gaat.

Een vrouw met rimpels op televisie krijgt commentaar, evenals een gebotoxte vrouw. Je mag wel veel aan je uiterlijk doen als het maar niet te zien is, dat er veel werk aan is besteed. De zogenaamde natuurlijke look!

Nou in de echte natuurlijke look waren we aan het werk in ons huisje in Schier. Onopgemaakt in pyjama met dikke sokken aan, zaten we met zijn drieën te schrijven. F. en L. schreven aan een artikel en ik verwerkte de feedback van mijn redacteur. De wereld om ons heen was stil doordat er geen auto’s mogen op het eiland en omdat er een laag sneeuw lag. Fazanten liepen parmantig door de tuin. Het getik van de laptops en het zoemen van de verwarming waren het enige geluid. Af en toe legde iemand iets voor aan een ander. Ook de vraag: Willen jullie nog koffie of thee?” was regelmatig te horen.

Maar het merendeel van de dag was het geconcentreerd stil. Wat een vreugde om zo te mogen werken. Wat is de wereld dan mooi.