Wat een mooie paradox. In Museum Kranenburgh in Bergen NH is tot en met 12 juni 2016 de tentoonstelling ‘Silence out loud’ te zien, gemaakt door Joost Zwagerman. Bij de entree van het museum hangt een citaat van Zwagerman: ”Stilte is een onderschatte levenswaarde. Stilte is als ademhalen: geen mens kan het zonder adem en zonder stilte stellen.”Alle kunstenaars die te zien zijn op deze tentoonstelling proberen stilte te verbeelden. Dat alleen al vind ik een fascinerend gegeven. Stilte proberen weer te geven.

De ongemakkelijke stilte

We kennen de ongemakkelijke stilte. Twee vriendinnen roddelen over een ander meisje en als dat meisje net langs komt lopen, valt er een ongemakkelijke stilte. Of wanneer iemand ons een vraag stelt en wij weten het antwoord niet, of het antwoord is met schaamte omgeven, dan kan er een ongemakkelijke stilte vallen.

Serene stilte

We kennen ook de serene stilte van een kerk of een vroege morgen waarop bijna geen andere mensen nog wakker zijn. De gewenste stilte om op adem te komen. De prettige stilte tussen vrienden die in eenzelfde ruimte verblijven. De ontspannen stilte van bij jezelf zijn en diep adem te halen.

Keihard binnenkomen

In de tentoonstelling zijn verschillende categorieën van stilte verbeeld. Is stilte wit? Is stilte zacht? Is stilte rust en kalmte? Ja, dat is het allemaal, maar stilte kan ook keihard binnenkomen als we iets afschuwelijks zien of horen.

Op adem komen in de stilte. Laten we zuinig zijn op de stilte want het is een waardevol goed.

Door: :Liesbeth Woertman