Dit is een zin onze plek vinden in levende systemen die ons voeden, die ik las in een interview in het NRC met bioloog Leen Gorissen van 18 mei 2025. Zij beschrijft heel mooi hoe we onderdeel zijn van de aarde. Wij zijn een verweven soort in plaats van een verheven soort, leerde ik van Kees Klomp. Op zoveel terreinen in het leven wordt duidelijk dat we samen veel verder komen dan alleen en dat het doorgeslagen idee van autonomie ons in de weg zit.
Gelukkig zijn er plekken die ons voeden zoals de stranden en de zee, de bossen en de parken. Ieder van ons kent de weldadigheid van buiten zijn, een wandeling maken, genieten van alles wat in bloei staat.
Ook als psycholoog wil ik hier graag op aansluiten. Hoe vaak stel jij je de vraag wat jou voedt? Wat je nodig hebt en wat je wilt geven? Wat heb je echt nodig? Meestal gaat het om heel simpele dingen zoals een dak boven je hoofd, genoeg te eten en liefhebbende mensen om je heen. En aanwezig zijn in wat je doet!
Het is over duidelijk dat we als mens floreren met andere mensen die ons zien en bemoedigen. Het hebben van een fijn netwerk, goede vrienden, zorgzame buren, betrokken collega’s en je biologische of zelfgeknutselde familie zorgt ervoor dat we ons goed voelen en gevoed worden. Gevoed met waardering, hulp, nieuwe inzichten, eten, studie, plezier en spel.
Weet je wat jou voedt? Voel je wat je nodig hebt? Stel jezelf deze vragen en omring je met mensen die willen delen. Wees zelf gul. We hebben allemaal zoveel te geven aan vriendelijkheid en aardigheid.
