Ontmoeting met machine

Gras

Mijn laptop is kapot. Een schijf is zomaar vol geraakt zonder dat ik er iets op heb geplaatst. Ik leerde afgelopen zondag van het programma over robotisering dat ook een computer kan evolueren. Er was het voorbeeld van een computer dat slechts de basisregels kende van het pokerspel en na een miljoen spelletjes slimmer was dan de beste pokerspeler ter wereld. Hoe kan dat? Kun je een echte ontmoeting hebben met een computer?

Gisteren paste ik op mijn vierjarige kleindochter. We gingen eerst naar buiten. Het was fris en zonnig weer. We hadden brood bij ons voor de eendjes. We zagen geen eend maar wel een geavanceerde grasmaaier met een grote ronddraaiende bezem. We liepen op het voetpad en de grasmaaier kwam ons tegemoet. We stonden stil. De grasmaaier reed achteruit. “We zijn geen monsters hoor”, zei mijn kleindochter.

Voorzichtig deden we een stap vooruit en ook de grasmaaier reed naar voren. Ze was verrukt en riep nogmaals dat de machine niet bang hoefde te zijn, want we deden niks. Kun je een echte ontmoeting hebben met een grasmaaier?

Ik kom aan in de universiteitsbibliotheek met studenten die geconcentreerd achter hun computer zitten. Ik zoek een lege plek maar die is er niet. Wel zijn er computers met een lege stoel maar daar liggen papieren of een tas bij. Als ik vraag of die computer vrij is, zegt men ‘nee’ en staart weer naar het eigen scherm. Het lijkt hier verdomme wel een all-inclusive-hotel waar de gasten in de ochtend hun grote handdoeken bij het zwembad neerleggen. Een van de studenten kijkt me aan en zegt: ‘Ik ben zo klaar.’ Ik doe mijn jas uit en zij ruimt haar spullen bij elkaar.

Dank je, zeg ik. Zij glimlacht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

achttien − 1 =