Vandaag een vervolgafspraak met de radioloog. Er is een micro-metastase gevonden in een lymfklier. Een klier die al uit mijn lichaam is gehaald. Heb ik dan nog kanker? Het woord ‘kanker’ is zo vernietigend dat ik amper kan denken. Het schijnt dat heel veel mensen kankercellen in hun lichaam hebben, maar dat het lichaam die meestal zelf kan opruimen. Behalve als het lichaam de kankercel niet als een vreemde indringer herkent. Het lichaam moet onderscheidt kunnen maken tussen een eigen en een vreemde cel. Het lichaam moet een ‘naam kunnen geven’.
Betekenis geven
Naam geven, is betekenis geven. Ik ben een vrouw. Als ik mijn mannelijke elementen wil laten leven, hoe zal ik mij dan noemen? Welke mannennaam zou ik mij dan geven?
Ik ben in mijn leven over van alles en nog wat ontevreden geweest, maar nooit over mijn naam. Die heb ik altijd en in iedere situatie als passend ervaren. Ik ben blij met mijn naam.
Ik ken verschillende vrouwen die ook een mannennaam hebben aangenomen. Dat lukt mij niet. Ik kan geen enkele mannennaam verzinnen die mij past.
Naamgeving
De Zonde van de vrouw van Connie Palmen gaat onder andere ook over naamgeving. Vier beroemde vrouwen Marilyn Monroe, Marguerite Duras, Jane Bowles en Patricia Highsmith hebben allevier een andere naam bij hun geboorte gekregen. Zij hebben zelf een nieuwe naam gekozen die beter bij hun nieuwe leven past.
De weg kwijt
Naam geven. Ik ben Liesbeth, vrouw, vriendin, moeder, dochter, zus ,oma, hoogleraar en kankerpatiënt. Ik ben degene aan wie anderen de weg vroegen. Nu ben ik de weg kwijt. Welke naam kan ik geven aan wat ik nu meemaak?
Ook bij ongeluk blijft Liesbeth haar naam Liesbeth.
Lieve Liesbeth,
Het is niet eenvoudig te reageren met de kennis, die ik heb. Veelal krijg je dan een visie te lezen, waar je verbouwereerd van raakt. Ik heb meerdere cursussen gedaan om het leven verder aan te kunnen na de dood van m’n oudste dochter. Daarbij kreeg ik inzichten. Ik heb destijds een dikke pil (boek) gekocht, maar ik ben in Delft en lepel de tekst niet zomaar op. Het is geschreven door een Christiane en zij geeft bij alle ziektes, die een mens kunnen overkomen, een verklaring. Zij stelt eigenlijk, dat ieder mens een zwak punt heeft, waar een ziekte vat op kan krijgen. In je leven ken je veel stressmomenten, waar het lichaam mee te dealen heeft. Bij mij is het diabetes en tabletjes voor m’n maag en bloeddruk elke dag. Daar kun je nog een hele tijd mee leven. En zo kan zich ook kanker ontwikkelen. Jij hebt door je carrière ook nogal veel stress te verwerken. Dat gaat een kant uit. Ik denk zomaar (veel mensen op mijn studiegebied door m’n gedachten laten gaan/ 40j kinderen geobserveerd) dat je heel onzeker kunt zijn en dan toch overtuigingen uitstraalt. Als je hoger komt te vliegen, wordt er naarje opgekeken. Niemand die beseft, dat dat ten koste van je lichaam kan gaan.
Je kunt niet anders dan je doet en elke dag kost het je lichaam die stressmomenten. Naar de buitenwereld toe rustig handelen en van binnen woelen.
Op een gegeven moment zegt het lichaam: Ik ben zo moe…
Het wil rust. En elke dag dient er weer van alles te gebeuren.
Ik heb er ook mee te dealen. Het gaat een kant uit.
Slechts beweging/ gym kan je redden en ontspanning. Daartoe dien je al die wolken (gedachten), die de hele dag overwaaien, te laten voor wat ze zijn. En niet allemaal naar binnen halen. Ga er maar aanstaan. Dat is het moeilijkste dat er is.
Het leven loopt, zoals jet gaat. Het is bijna onmogelijk die ontspanning te creeëren.
Prakkizeren zoveel mogelijk vermijden….
Ademen zonder die spanning.
Sorry….dit welt in me op als ik meerdere mails van je lees. En als je goed wilt zijn voor iemand, kijk je niet weg, maar zegt wat je voelt.
Toch is mijn mail een belasting voor je. Ik heb al zoveel ervaring in deze.
Druk ik nu op verzenden of skip ik de mail?
Zo lastig een keuze te maken. Wetende dat het zo lastig is je leven naar relaxen om te turnen. Voor het eerst word je gedwongen naar binnen te kijken. Er komt een wisselwerking. Wat voel ik de hele dag? Dat was niet nodig als je anderen raad geeft. Meer en meer dacht je na over de wereld en hoefde niet over jezelf na te denken. Het is een heel andere dimensie. Lieve Liesbeth, ik hoop dat je m’n goede bedoelingen in deze begrijpt. Het is mijn gedachte over deze zware periode, waarin je lichaam je tot de orde roept. Velen zullen niet kanker krijgen, maar elders in het lichaam ziektes ervaren. Zoals bij mij enz.
Kijk naar de wolken en laat ze mooi in het heelal drijven, zoveel als je per dag op kunt brengen.
Ik wens je fijne dagen met alle rijkdom om je heen. Je noemde ze in je fb-bericht.
Je bent je brein.
Dag lieverd
Judith
Het woord “onderscheid” in je bericht, is hier een zelfstandig nw. Als het een werkwoord is, dien je het te vervoegen. Dan kan er soms een t achter moeten. Je onderscheidt je van een ander door…. Hij onderscheidt zich van zijn leeftijdgenoten door… (Alweer sorry, maar ik wil ook altijd geholpen worden als ik een taalfout maak, of iets niet goed snap. Ik wil blijven leren. Can’t help it.)