Mijn vader overleden

 

Kaars

Mijn vader is overleden. 25 dagen na de dood van onze geliefde broer. Bizar hoe die twee gebeurtenissen door elkaar schuiven. Zij stierven beiden in het hospice in Utrecht. Een prachtig huis om te zijn. Zestig vrijwilligers runnen daar liefdevol in een oude pastorie met een ommuurde tuin dit hospice. We kennen nu de rituelen van het huis.

Er brandt een kaars

De overledene wordt verzorgd door familie en vrijwilligers. Zacht warm licht in de kamer en we kunnen zelf het lichaam van mijn vader in de kist leggen. Er brandt een kaars op de gang zodat iedereen weet dat er een gast is overleden. Op de eerste verdieping staat een grote kaars die we als familie mogen aansteken.

Aanwezig & afwezig tegelijk

We zijn bij het lichaam van mijn vader. Hij voelt zeer aanwezig. Zijn pak slobbert om zijn lichaam. Drie broers en een zus staan op een rijtje naast hem. De vierde broer afwezig en aanwezig tegelijkertijd.

Kist in de auto

We doen mijn vader uitgeleide. Familie en vrijwilligers vormen een haag, de kist in het midden, een mooie toespraak over dat iedere gast mag zijn, wie hij is, Ik strijk het kleed dat op de kist wat gladder. We doen de kist in de auto die stapvoets met een vrouw voorop de straat inrijdt.

Op weg naar wat?

Automobilisten proberen er toch langs te gaan. Haastig op weg. Naar wat?
Wij staan in de stromende regen de auto na te kijken en binnengekomen blazen we de kaars uit.

Door Liesbeth Woertman.

12 gedachten over “Mijn vader overleden

  1. Lieve Liesbeth,

    Gecondoleerd met het verlies van je vader… en dat zo kort na het overlijden van je broer. Wat zwaar voor jou en je naasten… en wat heb je het prachtig beschreven. Heel veel sterkte!

    Liefs, Judith

  2. Lieve Liesbeth, wat heb je dit weer ontzettend mooi geschreven. Het is zo verschrikkelijk veel wat je te verwerken hebt. Condoleances en heel veel sterkte. En als ik wat kan doen, dan weet je waar ik ben. Liefs, Annerieke

  3. O lieve Liesbeth,
    Wat zwaar om te verwerken: je broer en je vader zijn heengegaan, kort na elkaar. Tranen vloeien en de wereld wordt wazig. Toch word je ’s morgens wakker en beseft even later het loodzware gebeuren.
    Langzaamaan zullen er dagen komen, waarin het draaglijk is. En je zelfs weer kunt lachen om voorvallen.
    Met vallen en opstaan ga je met je familie de toekomst tegemoet.
    De dood hoort bij het leven. We moeten het ermee doen.
    Toitoitoi lieverd. Alle sterkte gewenst.

  4. Lieve Liesbeth,
    Wat een verdriet. Ik heb hier nu geen woorden bij. Te nietig. Maar weet dat ik er voor je ben als jij dat nodig vindt. Liefs WH

  5. ” We moeten weliswaar je verlies betreuren
    maar je huist in de geborgenheid van ons hart
    waar geen storm of nacht of pijn je kan raken”.
    (John O’Donohue)
    Ik ken je niet, maar misshien kan deze bede wat troost geven…
    Sterkte, Marieke

  6. Dag Liesbeth,
    Wat een zware en emotionele gebeurtenissen, de dood van vader en broer. Ik hoop dat jullie als familie bij elkaar kunnen schuilen. Ik wens je veel sterkte en kracht.
    groet Adrianne Dercksen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

18 − 6 =