Intieme vreemden is het onderwerp van de maand van de filosofie. Paul Verhaeghe schreef het essay en hierin onderzoekt hij hoe ons zelfbeeld in de loop der eeuwen veranderde zonder dat we er echt achter kwamen wie wij zijn. Spannend als hij zich aan het eind van het essay went tot de natuurkunde en het concept energie.

Ik ben een grote fan van zijn werk. Liefde in tijden van eenzaamheid is visionair. Zijn trias Identiteit, Autoriteit en Intimiteit legt heel goed de vinger op de zere plek van onze tijd. Recent verscheen zijn essay Houd afstand, raak me aan en nu Intieme vreemden. Verhaeghe kan goed de tijdgeest vatte en de paradoxen laten zien. Als u denkt wie ben ik toch en waarom hang ik van tegenstellingen aan elkaar, lees dan zijn werk en laat u inspireren.

Hij schrijft over vervreemding als effect van machtsverhoudingen waarbij een dominante groep de rest in een keurslijf duwt. Hij geeft het lichaam een dominante rol. Het lichaam dat zelf zo onderhevig is aan allerlei krachten waar we nauwelijks bij stilstaan. Mijn lichaam als mijn intiemste vreemde.

En als u denkt ik ken die titel ergens van dan klopt dat. De therapeute Lilian Rubin schreef een boek met deze titel over de machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Ik ben benieuwd als ik haar werk opnieuw zou lezen, hoeveel er van haar analyses nog overeind staan.

Maar voor nu geniet van de maand van de filosofie en schaf dit kleinood aan voor slechts 4,99 euro.