Deze foto laat prachtig zien dat ondergronds en bovengronds elkaar spiegelen. Zou het mogelijk zijn dat nu ondergronds in deze coronatijd van alles in beweging komt over vrouwen en hun uiterlijk? Ik had net een jonge vrouw aan de lijn, maar ik moet natuurlijk zeggen, ik was net met een jonge vrouw aan het beeldbellen, over haar zoektocht naar schoonheidsidealen en het belang van het uiterlijk. Hoe oud zou ze zijn? Ik ben slecht in het schatten van leeftijden maar ze was jong, blozend en onopgemaakt.
Ik geef een interview of drie per week en meestal niet tot mijn vreugde maar nu wel. Ik weet niet of ze wat van mijn werk heeft gelezen maar ze trof direct de goede toon. Zes jaar geleden had ik ook in het blad gestaan waarvoor ze me interviewde en daar verwees ze naar. Ze was blij dat het goed was bevallen en ik opnieuw in gesprek wilde. Ze zei u, dat vind ik ook prettig.
Ze vertelde dat ze met een vriendin driftig in gesprek was over het gebruik van make-up. Haar vriendin had besloten er helemaal mee stoppen omdat ze niet mee wilde doen aan het gemanipuleerde ideaalbeeld en mijn interviewster aarzelde en deed het soms wel. Haar vraag was wat ik daarover dacht. Ik zei dat het leuk is om, als er iets te vieren was, jezelf te versieren, op te maken als je daar zin in hebt, maar dat het ook belangrijk is om je blote gezicht te leren kennen en aan anderen te tonen. We lezen de hele dag elkaars gezicht, we spiegelen allerlei emoties en weten daardoor wat er op gevoelsniveau tussen ons speelt. We willen ons laten zien omdat we op die manier kunnen groeien en de ervaring op doen van echt gezien te worden. Het wordt een beetje ziekelijk, zei ik, als je, alleen nog met een gezicht vol in de make-up een half brood durft te halen. Dan is het geen spel meer.
Het ontroertme dat twee jonge vrouwen zo bewust bezig zijn met wel of geen make-up dragen en dat ze verantwoordelijkheid durven te nemen om niet bij te dragen aan het gemanipuleerde schoonheidsideaal. We spraken uitgebreider over het perfecte mensbeeld van tegenwoordig en hoe onzinnig dat is. Ik legde haar mijn ideale mensbeeld voor Heel in gebrokenheid, waarin paradoxen, in een lichaam geleefd mogen worden. En ze knikte enthousiast, dat ze me begreep. Heel in gebrokenheid sprak ze nog eens aandachtig uit.
Wat een heerlijke ontmoeting waarin we elkaar gespiegeld hebben en nog wel via beeld. Ik ben heel benieuwd naar haar uiteindelijke verhaal en hoop dat ze daar veel andere vrouwen mee bereikt.