12 juni nam ik deel aan de conferentie Een nieuwe generatie ouderen langer thuis. Ik was gevraagd om een inspirerend verhaal te vertellen vanuit mijn boek Wie ben ik als niemand kijkt.

Ik zat en zit nog volop in het schrijven van mijn nieuwe boek maar op een of andere manier zei ik ja tegen dit verzoek. Om niet al teveel tijd kwijt te zijn, werd ik gehaald en gebracht, zodat ik nog uren kon schrijven die dag. En zo geschiedde.

Op die regenachtige woensdag werd ik voor de deur afgezet in Nieuwegein en was het volkomen duidelijk hoe ik binnen moest komen in dit imposante gebouw omdat met banners alles heel erg goed stond aangegeven. Binnen werd ik direct opgevangen en ging het circus in werking van handen schudden, de man van de techniek werd gezocht en ik werd aan andere sprekers voorgesteld. Maar toen kwam ik de zaal binnen. Ongelofelijk, zo groot, en in de breedte stonden de stoelen opgezet. Er bleken 1050 mensen in de zaal te zitten. Zoals je op de foto kunt zien, was ik een stipje op een heel groot podium. Ik moest even slikken maar door de hartelijke ontvangst, de geweldige techniek en het warme publiek, kon ik daar fijn staan en wonderlijk genoeg had ik het gevoel contact te hebben met de mensen.

Dit is een stukje van de inhoud van mijn verhaal.

Wie is de eigenaar van jouw lichaam?

Via je lichaam voel je emoties, daardoor voel je wat je nodig hebt, wat je wilt, wie je bent en wat je met anderen verbindt, dat geldt voor vrouwen en mannen. Is het voor vrouwen mogelijk om een vrij lichaam te hebben in plaats van een object lichaam? Is het voor mannen mogelijk of is er geen ruimte in hun definitie van mannelijkheid voor het lichaam? Om een goede verhouding te hebben tot je eigen lijf is het nodig dat je durft te vertrouwen en dat je je geliefd voelt. En dat je je eigen invulling geeft aan vrouw zijn en vrouwelijkheid en man zijn en mannelijkheid.

Weer open stromend kunnen zijn en het lichaam als poreus ervaren is een groot verlangen van ieders lichaam. Vrij zijn, overstromen, delen en op mysterieuze wijze inwerken op elkaars leven. Een vrij lichaam is niet perfect, niet heel, maar wordt totaal beleefd, bewoond.

Stel je eens voor wat we dan kunnen bereiken. Wat voor wereld we dan kunnen bouwen.

Innig tevreden ging ik naar huis. Hoopvol.