In mijn vorige boek Je bent al mooi. De schoonheid van imperfectie, heb ik een lied van Huub Oosterhuis opgenomen: Delf mijn gezicht op.
Ter nagedachtenis aan hem en ter inspiratie voor ons schrijf ik het lied hier nogmaals op.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi. Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee
ogen die tasten in den blinde,
harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op maak mij mooi
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi. Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
en zal zichzelf opnieuw verstaan
en leven bloot en onomwonden,
aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi Huub Oosterhuis
Misschien een idee om dit lied regelmatig te zingen of te lezen en als je meer van het beeld dan van het woord bent, naar het schilderij van Duras te kijken.